Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Ο θεατρικός Νίκος Καζαντζάκης


Έλλη Βοζικιάδου, Κάκια Παναγιώτου, Ελένη Ρήγα, Αντιγόνη Γλυκοφρύδη, Ελένη Ζαφειρίου, Πίτσα Καπιτσινέα  στον "Καποδίστρια", 1977.

«Ο Καζαντζάκης δραματουργός. Θέμα ανεξάντλητο και μαζί εξαντλητικό. Ανεξάντλητο σε δύναμη φαντασίας, εξαντλητικό για κάθε μας προσπάθεια να υποτάξουμε την ορμή του σε θεατρική πράξη.
[...]
Ελένη Χατζηαργύρη, Θάνος Κωτσόπουλος
στη "Μέλισσα", 1962.
 Από όλους τους νεοέλληνες θεατρικούς δημιουργούς, ο Καζαντζάκης είναι ο πιο αισχυλικός. Τιτάνας στ' αγκαλιάσματα της ύλης, γίγαντας στ' άπλωμα της δράσης, Κύκλωπας στο πελέκημα της κάθε του φράσης, αδιαφορεί για τους κοινούς τόπους και τρόπους, πλάθει, ονειρεύεται, προφητεύει.
Αν στις τρεις δεκαετίες που δούλευε τα έργα του το θέατρό μας δεν ήταν προσηλωμένο στην ηθογραφία και τη φαρσοκωμωδία, ο Καζαντζάκης θα είχε σταθεί ο πραγματικός πατέρας της δραματουργίας μας ή, πιο σωστά, η πρωτόγονη δημιουργική της θεότητα. Μα δεν τ' αξιωθήκαμε. Μήτε κι εκείνος γνώρισε τη χαρά [...]
Από το 1950 κι εδώθε -αφού πια ο Καζαντζάκης είχε ανακηρυχθεί στην ξενιτειά μεγάλος- η δεισιδαιμονία διαλύθηκε και το θεατρικό μας κοινό αγάπησε τη Μέλισσα, τον Ιουλιανό, τον Κολόμβο, το Βούδα, τον Καποδίστρια και, σαν όπερες του Καλομοίρη, τον Παλαιολόγο και τον Πρωτομάστορα.
Νέλλη Αγγελίδου, Στέλιος Βόκοβιτς
στον "Ιουλιανό τον Παραβάτη", 1959.
Μα ακόμα και σήμερα μερικοί χολερικοί -παλαιού και νέου κύματος- τον διαγράφουν από το ελληνικό θεατρικό στερέωμα. Ίσως γιατί εκείνος δεν θέλησε ποτέ να κυνηγήσει την εύκολη επιτυχία, ακολουθώντας τα ρεύματα, τις μόδες και το Zeitgeist.
Επαναστάτης από τις φασκιές του, αναρχικός, προοδευτικός, ήρωας, μάρτυρας, ελεύθερος πολιορκημένος του κομμουνισμού, χριστιανός σε παγκόσμια συμπόνοια κι Έλληνας σε παλμό ψυχής, ο Καζαντζάκης δεν βολεύτηκε ποτές του με συμβιβασμούς.
Το θέατρο ήταν γι' αυτόν ένα αλώνι ελεύθερης αναμέτρησης Διγενή και Χάροντα, ένας δίχως υποκρισία, δίχως καπηλεία αγώνας εξόντωσης και διαιώνισης, μια τίμια ισορροπία -καθώς λέει ο ίδιος- ανάμεσα στο γκρεμό του ανθρώπου και το γκρεμό του Θεού
Αλέξης Σολομός (από το βιβλίο της Κυριακής Πετράκου "Ο Καζαντζάκης και το θέατρο") *



"Μια φιλόδοξη μελέτη για την «παραγνωρισμένη» προσφορά του Νίκου Καζαντζάκη στο ελληνικό θέατρο."

"Μία βαθιά σφαιρική προσέγγιση στη θεατρική παραγωγή του Νίκου Καζαντζάκη. Ένα απαραίτητο βοήθημα σε όσους θέλουν να ασχοληθούν με το θεατρικό ή και γενικότερα το πεζογραφικό έργο του Καζαντζάκη. " *



Τα θεατρικά έργα του Νίκου Καζαντζάκη


  • Τραγωδίες με αρχαία θέματα

  • Τραγωδίες με βυζαντινά θέματα
"Χριστός"

ακούστε:
Ραφιοφωνικές μεταδόσεις θεατρικών έργων του Νίκου Καζαντζάκη
(Χριστός, Καποδίστριας, Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος)
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό,
είναι οι άνθρωποι, εσείς κι εγώ.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...