ΠΡΟΣΩΠΑ: Αφηγητής (προαιρετικό), Μαρία, Ιωσήφ, 3 Μάγοι, Βοσκός, 2 Παιδιά, 4 Αστέρια, 6 Αγγελούδι.
ΑΦΗΓΗΣΗ
Πριν από πολλά πολλά χρόνια, σε μια μακρινή χώρα, τη Βηθλεέμ, γεννήθηκε ένα μωρό. Ήταν ο μικρός Χριστός. Ο
κακός βασιλιάς Ηρώδης φοβήθηκε πως, όταν αυτό το μωρό μεγάλωνε, θα του
έπαιρνε το θρόνο. Διέταξε λοιπόν να σφάξουν όλα τα νεογέννητα. Οι γονείς
του Χριστού, η Μαρία και ο Ιωσήφ, μόλις το έμαθαν έφυγαν
όσο πιο γρήγορα μπορούσαν και κρύφτηκαν μέσα σε ένα στάβλο. Εκεί, μαζί
με τα ζώα, μια κρύα, χειμωνιάτικη νύχτα, γεννήθηκε ο Χριστός, ο βασιλιάς
της Αγάπης και της Ειρήνης.
Πριν από χρόνια και καιρό
γεννήθηκε ένα μωρό
Στη Βηθλεέμ τη φτωχική
στη φάτνη με τα ζώα εκεί
Είχανε πει όλοι οι σοφοί
πως Βασιλιάς θα γεννηθεί
Γι αυτό ο Ηρώδης διατάζει
κι όποιος βρει μωρό, το σφάζει
Για να μην του πάρει ο Ιησούς το στέμμα
έχυσε αθώων αίμα
Χιλιάδες βρέφη σφαγιαστήκαν,
σκοτώσαν τα μωρά που βρήκαν.
Μα ο Ιωσήφ κι η Παναγία
μετά από δύσκολη πορεία
ξέφυγαν απ’ τη σφαγή
κι η ώρα ήρθε Ο ΧΡΙΣΤΟΣ να γεννηθεί!
ΑΣΤΕΡΙ 2
Νύχτα μεγάλη για τους ανθρώπους
Πηγαίνετε όλοι στους Άγιους Τόπους!
Στο δρόμο φως θα χύνω εγώ
και προς τη Φάτνη σας οδηγώ
ΑΣΤΕΡΙ 3
Στέλνω το φως μου το δυνατό
Να τρέξετε όλοι μπρος στο Χριστό
Τούτη τη νύχτα δεν την κοιμούνται
όλοι στο μέλλον θα τη θυμούνται
Όχι σε πλούτη, σε μεγαλεία
στ’ άχυρα πάνω η Παναγία
γέννησε απόψε το Βασιλιά
με το χρυσάφι μες στην καρδιά.
ΑΣΤΕΡΙ 4
Είναι της Φτώχειας ο βασιλιάς
και της Αγάπης και της Χαράς
Δίχως παλάτι, μήτε κορώνα
δίχως το θρόνο, μες στο χειμώνα,
στο κρύο απόψε το τσουχτερό
δείτε, γεννιέται το άγιο μωρό.
Είναι φτωχός, δεν μοιάζει μ’ άλλους
άρχοντες πλούσιους, τρανούς, μεγάλους
μα η δύναμή του θα είναι τόση
που το κακό θα το εξοντώσει
Θα προδοθεί, θα σταυρωθεί,
για την Αγάπη θα θυσιαστεί
ΒΟΣΚΟΣ
Με τη γκλίτσα μου στο χέρι
ακολούθησα τ’ αστέρι
Ήρθαμε απ’ το βουνό
το κοπάδι μου κι εγώ.
Μοιάζει η νύχτα μαγική
Κάτι γίνεται εκεί!
Η καρδιά μου πώς χτυπά
σ’ ένα θαύμα είμαι μπροστά!
Νιώθουν και τα ζώα ακόμα
-κοίτα πώς πηγαίνουν μόνα-
ότι κάτι απόψε αλλάζει
άγιο φώς τ’ αστέρι μοιάζει.
ΜΑΓΟΣ 1
Παντού κρύο, παγωνιά.
Μαύρη πέφτει η σκοτεινιά.
Μα ένα αστέρι εδώ πέρα
έκανε τη νύχτα μέρα.
ΜΑΓΟΣ 2
Μόλις το αστέρι είδα
με πλημμύρισε η ελπίδα
πως στη γη όλα θ’ αλλάξουν
και οι συμφορές θα πάψουν
Μες στη φάτνη γελαστός
εγεννήθηκε ο Χριστός.
Γύρω του τα ζώα μπαίνουν
με τα χνώτα τον ζεσταίνουν
Το απίστευτο αυτό πράγμα
όνειρο μοιάζει και θαύμα.
Μα όποιος νιώθει σαν παιδί
θαύματα μπορεί να δει.
ΜΑΓΟΣ 3
Με τα δώρα μου στο χέρι
ακολούθησα το αστέρι
κι έφτασα σ’ αυτό το στάβλο
το μικρό Χριστό για νάβρω.
Στέμμα δεν έχει ούτε θρόνο
με της καρδιάς τα πλούτη μόνο
θα δώσει σ’ όλους την ευκαιρία
Άνθρωποι νάναι, όχι θηρία.
ΠΑΙΔΙ 1
Τι νάναι άραγε, τι τρέχει;
εκεί στη φάτνη, γιορτή έχει;
Βλέπω μαζεύονται πολλοί
κι έχει γεμίσει η αυλή.
Λες και μας να μας κεράσουν
μεζεδάκια να μοιράσουν;
ίσως δίνουν λουκουμάδες
νόστιμες πίτες , ντολμάδες..
Βλέπεις πουθενά χορό;
Εγώ βλέπω ένα μωρό!
Μα κανονικό δε μοιάζει,
μας γελά και μας κοιτάζει!
ΠΑΙΔΙ 2
Άκουσα να λένε πως το μωρό είν’ ο Χριστός, και γι αυτό σε μας γελάει
γιατί τα παιδιά αγαπάει
Δε θα φάμε τελικά
ούτε μεζέδες, ούτε γλυκά
μα το βλέμμα του μας φτάνει
τη ζωή να μας γλυκάνει.
Είναι αθώος, τρυφερός.
Χαμογελά, είναι καλός.
Είναι φτωχούλης σαν κι εμάς
Των παιδιών ο βασιλιάς.
ΑΦΗΓΗΣΗ
Ξαφνικά,
μια μελωδία ακούστηκε από τον ουρανό. Τα σύννεφα χαμήλωσαν και από μέσα
εμφανίστηκαν άγγελοι. Στα χέρια τους κρατούσαν όλα αυτά που μπορούν να
φέρουν στους ανθρώπους την ευτυχία.
(Kατεβαίνουν αγγελούδια με δώρα. Πρώτο έρχεται το λευκό αγγελούδι που κρατά ένα περιστέρι)
Έρχομαι απ’ τον ουρανό
και στα χέρια μου κρατώ
ένα δώρο ακριβό.
Την πολύτιμη ειρήνη
την ασφάλεια, τη γαλήνη.
Τέλος πια στους σκοτωμούς
τους πολέμους τους φρικτούς.
Και στης γης όλα τα μέρη
νάρθει ένα άσπρο περιστέρι.
(Έρχεται το πράσινο αγγελούδι κρατώντας ένα δέντρο)
ΠΡΑΣΙΝΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ
Έρχομαι απ’ τον ουρανό
και στα χέρια μου κρατώ
ένα δώρο ακριβό.
Έναν πράσινο πλανήτη
που είναι όλων μας το σπίτι.
Δίχως μόλυνση να ζούμε
κι άλλες πυρκαγιές μη δούμε.
Ζώα κι άνθρωποι μαζί
σαν παράδεισος η Γη.
(Έρχεται το κόκκινο αγγελούδι κρατώντας μια καρδιά)
Έρχομαι απ’ τον ουρανό
και στα χέρια μου κρατώ
ένα δώρο ακριβό.
Φέρνω αγάπη στην καρδιά
για μεγάλους και παιδιά.
Τη φιλία ,την καλοσύνη.
Δώρα που η καρδιά μας δίνει
όταν διώχνει την κακία,
την ψευτιά, την αδικία.
(Έρχεται το γαλάζιο αγγελούδι που κρατά ένα καραβάκι)
ΓΑΛΑΖΙΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ
Έρχομαι απ’ τον ουρανό
και στα χέρια μου κρατώ
ένα δώρο ακριβό.
Με μπουνάτσα και γαλήνη
καλοτάξιδο να γίνει
το καράβι που κινάει
γι’ άλλες θάλασσες να πάει.
Κι ένα απαλό αγέρι
πίσω πάλι να το φέρει.
(Έρχεται το ροζ αγγελούδι και κρατά μια φατσούλα γελαστή)
ΡΟΖ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ
Ερχομαι απ’ τον ουρανό
και στα χέρια μου κρατώ ένα δώρο ακριβό.
Φέρνω υγεία και χαρά
μάτια ωραία και λαμπερά
για να διώξουν κάθε θλίψη
και η ακεφιά να λείψει.
Σαν παιδιά όλοι να γελούνε
κι έτσι πιο καλά να ζούνε.
(΄Ερχεται το καφετί αγγελούδι κρατώντας ένα καρβέλι ψωμί)
ΚΑΦΕΤΙ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ
Έρχομαι απ’ τον ουρανό
και στα χέρια μου κρατώ
ένα δώρο ακριβό.
Φέρνω φαγητό, νερό
κι οτιδήποτε μπορώ
να χορτάσουν πεινασμένοι
να χαρούν οι διψασμένοι.
Πείνα, φτώχεια, στεναγμοί
να χαθούνε στη στιγμή.
ΑΦΗΓΗΣΗ
Τα αγγελούδια πλησίασαν το νεογέννητο και άφησαν στα πόδια του τα πολύτιμα δώρα τους.
Ο μικρός Χριστός κοιμόταν ήσυχα και γύρω από το κεφαλάκι του έλαμπε ένα
χρυσό φως, σαν στέμμα. Ήταν μια νύχτα μαγική, μια νύχτα μοναδική.
ΜΑΡΙΑ
Μέρες τώρα προσπαθεί
ο Ηρώδης να μας βρει
το μωρό για να σκοτώσει
και το θρόνο του να σώσει.
Γιατί νόμιζε ο κουτός
βασιλιάς θάναι ο Χριστός.
Ας κρατήσει αυτός το στέμμα
με κακία και με ψέμα.
Εδώ βασιλεύει η Ειρήνη,
η Ανθρωπιά κι η Καλοσύνη
ΙΩΣΗΦ
Ήρθε πια η μεγάλη ώρα
όσοι ταπεινοί ήταν, τώρα
θάχουν κάποιον που στηρίζει
και το δίκιο υποστηρίζει.
Δείτε όλοι αυτό τ’ αστέρι
και απλώστε του το χέρι
Με το φως του να λουστείτε
την αλήθεια του να δείτε.
Την αλήθεια που στη γη
είπε απόψε ένα παιδί:
Η χαρά που αναζητάτε
πάνω στ’ άχυρα κοιμάται!
(Όλοι τραγουδούν πιασμένοι χέρι χέρι στη μελωδία του «Αχ έλατο, αχ έλατο») Χριστούγεννα, Χριστούγεννα Τι νύχτα μαγεμένη! Μπροστά στη φάτνη τη φτωχή Δώστε τα χέρια όλοι μαζί. Χριστούγεννα, Χριστούγεννα Όλοι αγαπημένοι!
ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό,
είναι οι άνθρωποι, εσείς κι εγώ.