Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Gagarin way - Gregory Burke

Το πρώτο έργο του Σκωτσέζου Γκρέγκορι Μπερκ πρωτοπαρουσιάστηκε το 2001 στο Εδιμβούργο (Traverse Theater) κι από τότε ανεβαίνει στις θεατρικές σκηνές όλου του κόσμου γνωρίζοντας μεγάλη αποδοχή και δημιουργώντας συνθήκες για μια επικοδομητική συζήτηση γύρω από τα θέματα της πολιτικής δράσης των πολιτών σήμερα.

"Gagarin way" στο θέατρο Βασιλάκου (δείτε πληροφορίες παρακάτω)


Μια πολυεθνική εταιρεία στη Σκοτία βαδίζει στα δοκιμασμένα χνάρια των απολύσεων, της διαθεσιμότητας, της μετακίνησης και της αξιολόγησης και δυο υπάλληλοί της αποφασίζουν να δράσουν: απαγάγουν ένα μεγαλοστέλεχος για να το εκτελέσουν και να αφυπνίσουν τον κόσμο, να ανοίξουν το δρόμο της επανάστασης, να συνειδητοποιήσουν την εργατική τάξη, που απαθής σύρεται από τις εξελίξεις. Μα, αυτή η απάθεια δε συνίσταται μόνο στην αδράνεια, αλλά και στην ιδεολογική προσέγγιση μιας δράσης σαν των υπαλλήλων ως πράξη βίας.

ο Αλέξανδρος Αβρανάς παρουσιάζει το έργο του Μπερκ


"Πρόκειται για μεταγραφή του παλιού «Ομηρου» του Μπρένταν Μπίαν, για μεταφορά της ίδιας συλλογιστικής από τον ιρλανδικό αγώνα στη σημερινή μεταθατσερική κι εργασιακά εμπόλεμη κατάσταση της Αγγλίας.
Η μεγάλη διαφορά είναι πως τώρα, κάτω από τις πράξεις υπάρχει ένα κενό, μια απώλεια στήριξης της πολιτικής πράξης, που κάποτε έμοιαζε αυτονόητη ή και αμετάκλητη, υπό μία έννοια, «ηρωική». Εκείνο που λείπει τώρα είναι η ευρεία πεποίθηση ότι μια πράξη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και πως η μία αυτή πράξη είναι ικανή να τον κάνει καλύτερο.
Αν το καλοεξετάσουμε, αυτό που λείπει από τη σημερινή βία -λέει ο Μπερκ- είναι ο ρομαντισμός." *

Μάνος Βακούσης

"Το έργο πραγματεύεται με χιούμορ το θέμα της σημερινής επανάστασης που δεν έρχεται ποτέ. Η υπόθεση αναφέρεται στην εξαφάνιση του σοσιαλισμού από μια περιοχή, όπου ο πολιτικός ριζοσπαστισμός ήταν κάποτε χαρακτηριστικός του τοπικού πληθυσμού."*



Το έργο παρουσιάζει στο θέατρο Βασιλάκου ο Αλέξανδρος Αβρανάς:
"Νομίζω ότι το Gagarin είναι μια εικόνα από το παρόν, και κυρίως από το μέλλον μας. Μας λέει πώς έχουν τα πράγματα στην εποχή της παγκοσμοποίησης και του καπιταλισμού των πολυεθνικών, και πώς οι απλοί άνθρωποι, που δεν είναι απλές στατιστικές στα χαρτιά των τεχνοκρατών, όχι απλά σαρώνονται από τούτες τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, αλλά μεταλάσσονται και τρώνε ο ένας τον άλλον.
Αλέξανδρος Αβρανάς
Το πολιτικό θέατρο έχει πάντα την πρόθεση της παρέμβασης. Ίσως να μην μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Μπορεί όμως σίγουρα να προσπαθήσει να δείξει πώς πραγματικά έχει η κατάσταση και, αν τα καταφέρει, να αφυπνίσει τη συνείδηση έστω και ενός μόνο θεατή. Για να το πετύχει αυτό πρέπει να μιλήσει στην εποχή του με τη γλώσσα της εποχής του.

Δεν αρκεί απλά να ξαναλές τις παλιές ιστορίες ούτε να καταφεύγεις στους παλιούς τρόπους, ακόμα κι αν δούλεψαν καλά στην εποχή τους. Ούτε αρκεί να λες αυτό που η εποχή έχει ανάγκη να ακούσει. Ζούμε σε μια εποχή που όλα τα πρόσωπα της αλήθειας είναι σκληρά και μεις απλά πρέπει να διαλέξουμε εδώ αυτό που μας ταιριάζει περισσότερο."


Gagarin way - θεάτρο Βασιλάκου
μετάφραση: Αλέξανδρος Μπαλαμώτης
σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Αβρανάς
σκηνικά-κοστούμια: Ευαγγελία Θεριανού
Παίζουν:
Κώστας Ανταλόπουλος (Γκάρι), Μάνος Βακούσης (Φρανκ),
Στέφανος Κοσμίδης (Έντι), Μιχάλης Μουλακάκης (Τομ)
Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

"Χρησιμοποιώντας ασθματική γραφή, βρώμικη και σκληρή γλώσσα, νευρικό και σαρκαστικό μαύρο χιούμορ οριοθετεί τη δράση του διεθνοποιημένου καπιταλισμού μέσα από την επίδραση και την καταπίεση που ασκεί στην εργατική τάξη." *


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό,
είναι οι άνθρωποι, εσείς κι εγώ.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...