Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθεάτρου 2014: το μήνυμα

Το μήνυμα του Εδουάρδο ντι Μάουρο για την Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθεάτρου 2014:

«Η κούκλα έχει τις ρίζες της σε μια αρχέγονη κι αυθεντική μορφή τέχνης: την παράσταση και όχι την αναπαράσταση του ιερού, όπως είναι συνήθως αντιληπτό.

Το κουκλοθέατρο γεννήθηκε από ένα είδος παράστασης αντικειμενικό, αυθόρμητο, ειλικρινές, που σταδιακά ενσωμάτωσε διάφορες τεχνοτροπίες και περιεχόμενα κι εξελίχθηκε σε σύνθετη μορφή τέχνης.

Λόγω της απουσίας υποκρισίας από τη φύση της, η κούκλα είναι απειλή για βασιλιάδες, αυτοκράτορες, εμίρηδες, τσάρους και κάθε εκπρόσωπο βάναυσης εξουσίας, γι’ αυτό την καταδιώκουν. Αυτός ο χαρακτήρας από ξύλο και ύφασμα, αξιαγάπητος και γραφικός είναι ταυτόχρονα ιδανικός εκφραστής οξυδερκούς κριτικής, έχει την ικανότητα να σαρκάζει και να ειρωνεύεται, χιούμορ με ταλέντο, ρυθμό και καυστικό αποτέλεσμα.

Η εφηβεία είναι ίσως η ηλικία με την οποία μπορεί να ταυτιστεί αυτή η πανάρχαια τέχνη. Οι έφηβοι είναι εκπρόσωποι μιας συναφούς ενέργειας εμπλουτισμένης με παθιασμένη ανευθυνότητα, αντιδρούν με ζέση σε ό,τι θαυμάζουν, κρίνουν και επικρίνουν. Ίσως έτσι εξηγείται γιατί οι νέοι ορθώνουν το ανάστημά τους και αντιδρούν στα διεθνή μέσα ενημέρωσης που υποβιβάζουν τα ουσιώδη σε κοινότοπα και προπαγανδίζουν τα ευτελή.
Για πολλές δεκαετίες, το θέατρό μας επέλεξε να ασχοληθεί κατά κύριο λόγο με τους εφήβους, προωθώντας θέματα που τους ενδιαφέρουν, ενθαρρύνοντας τους να ανακαλύψουν τις κούκλες ως μεσολαβητή για να εκφράσουν τις αναζητήσεις και τις ανησυχίες τους. Έτσι, αναδύθηκαν θέματα ταμπού όπως η βία, η Μαφία, ο αλκοολισμός, η διαφθορά, η παιδική εγκυμοσύνη, η μοναξιά και πολλά άλλα με τα οποία συνδιαλέγονται με  ειλικρίνεια και αναιδές θράσος.
Το κουκλοθέατρο μπορεί εν γένει και πρέπει να εμπνέει τη δημιουργικότητα τους μέσω του διαβάσματος, της μελέτης, της έρευνας και του πειραματισμού με νέες μορφές, στην πορεία αναζήτησης της αισθητικής  αρμονίας και ομορφιάς των έργων τους, χωρίς να ξεχνούν ποτέ ότι η σχέση τους με το κουκλοθέατρο πρέπει να εμπεριέχει δέσμευση.

Μιλώντας για «δέσμευση», μια λέξη με ποικίλες ερμηνείες και πολλούς ορισμούς, συλλογίζομαι την ευθύνη μας να συνειδητοποιήσουμε τη θέση μας στον κόσμο, τη στάση μας απέναντι στα πολυάριθμα παραδείγματα κατάχρησης της εξουσίας στη σημερινή κοινωνία - να συνειδητοποιήσουμε ποιοι είναι οι σημερινοί βασιλιάδες, αυτοκράτορες, σεΐχηδες.
Σήμερα, δεν αρέσκονται να κάθονται στους θρόνους τους, στολισμένους με περίτεχνα σκαλισμένους πολύτιμους λίθους - αντιθέτως, προτιμούν να παραμένουν στη σκιά, εκεί που δεν είναι ευκρινώς ορατοί. Κατέχουν τα μέσα ενημέρωσης κι επικοινωνίας, τα οποία αποκαλύπτουν ή συγκαλύπτουν ανάλογα με τη διάθεσή τους. Αυτό το είδος βασιλιά είναι ένα κατασκεύασμα με χίλια πρόσωπα, είναι ο νέο-φιλελευθερισμός, ανήθικος και απάνθρωπος. Σήμερα, τσάροι είναι οι πολυεθνικές εταιρείες που διογκώνουν τα κέρδη και την εξουσία τους αδιαφορώντας για την καταστροφή του πλανήτη και της ζωής.

Κουκλοπαίκτες του κόσμου, αντιστεκόμαστε στην κοινωνική και ηθική αναλγησία, στην ανισότητα, στην αδικία. Χρησιμοποιούμε την απεριόριστη ποικιλία τεχνικών και τεχνοτροπιών για να δώσουμε μορφή στην πιο εκφραστική προσωπικότητα- την κούκλα- προικίζοντάς την με φλογερό λόγο, για να τους καταδικάσουμε και να τους δείξουμε ότι οι νέοι, στιγματισμένοι ως νωθροί και χωρίς φιλοδοξίες, αγωνίζονται για έναν καλύτερο, ανθρώπινο κόσμο.»

Εδουάρδο ντι Μάουρο, 2014 Teatro Tempo, Βενεζουέλα

(μετάφραση Δημήτρης Μπινιάρης)