Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Ο ζωγράφος και φωτογράφος Στρίντμπεργκ

Strindberg: "Seglare" - 1873
Η συνεχής πνευματική αναζήτηση και η σύγκρουση με την παράλογη λογική της κοινωνίας τον οδηγεί στο χάος του μυαλού, όμως και σε πολύτιμες προσπάθειες να πειραματιστεί με τις τέχνες και μέσα από αυτές να εκφράσει την αλήθεια, το διαφορετικό, το καινούριο, την ψυχή του.

Εκτός από το θέατρο (μα και τη λογοτεχνία γενικότερα), ο Στρίντμπεργκ χρησιμοποιεί για να επικοινωνήσει με τον κόσμο και τους οικείους του τη ζωγραφική και τη φωτογραφία.

Strindberg: "Clouds" - 1907


Ο συγγραφέας αρχίζει να φωτογραφίζει το 1886 κι αφού έχει ολοκληρώσει το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα "Ο γιος της δούλας.






Πειραματίζεται και βγαίνει από τα καθιερωμένα, φροντίζει κάθε λεπτομέρεια: φωτογραφίζει τα πορτρέτα του σε φυσικούς χώρους και όχι σε στούντιο, όπως συνηθίζεται,  επιλέγει οπτικές γωνίες πρωτότυπες για την εποχή, κατασκευάζει φωτογραφική μηχανή ενός μέτρου για να φωτογραφίζει τα πρόσωπα στις φυσικές τους διαστάσεις. 

Ο Strindberg κιθαρίστας



Προσπαθεί να απεικονίσει τον έναστρο ουρανό τοποθετώντας τα βράδια στο ύπαιθρο φωτογραφικές πλάκες, φωτογραφίζει τον εαυτό του σε διάφορους ρόλους.





Strindberg: "Sunset over the see"



Κάθε φορά που η πένα δεν μπορεί να αποτυπώσει τα συναισθήματα και τις σκέψεις, ο Στρίντμπεργκ πιάνει το πινέλο και ζωγραφίζει τοπία, που μοιάζουν όμως αυτοπροσωγραφίες του. 







Strindberg: "The birch tree"




Επαναλαμβανόμενα μοτίβα, γεμάτα συμβολισμούς, προσπαθούν να περιγράψουν και να συντροφεύσουν τη φουρτουνιασμένη ψυχή του συγγραφέα.





Strindberg: "The wave" - 1901




"Μια φλούδα ουρανού είναι κλεισμένη ανάμεσα σε μελανιά σύννεφα και σε ένα τεράστιο μαύρο κύμα. 
Το μικρό άνοιγμα ανάμεσα στα δύο, όπου υπάρχει ο ουρανός, μοιάζει σιγά - σιγά να κλείνει σαν τη σιδερένια πόρτα μιας φυλακής." *




διαβάστε:

4 σχόλια:

  1. Εκπληκτικό αφιέρωμα Αλεξάνδρα πάνω σε έναν μεγάλο καλλιτέχνη που τουλάχιστον εγώ γνωρίζω μόνο τη θεατρική συγγραφική του πλευρά.
    Μεγάλη μορφή, που έχει συγκλονίσει με τα έργα του και επίσης μας δίνεις τη δυνατότητα να τον γνωρίσουμε σε όλες τις παραγράφους της δημιουργίας του.
    Εκείνο που δεν ξέρω αν ισχύει είναι το ότι αποδίδουν στον Στρίνμπεργκ ένα έντονο Μισογυνισμό στο έργο του.
    Κάτι που αχνοφαίνεται τουλάχιστον σε δύο έργα που έχω δει, το "Δεσποινίς Τζούλια" και "Ο Πατέρας"...
    Σε ευχαριστούμε ειλικρινά για την άψογη παρουσίαση ενός ακόμα έξοχου θέματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη, αν και δεν έχω συνολική εικόνα των έργων του Στρίντμπεργκ, νομίζω πως διαθέτουν τόση δόση μισογυνισμού, όση και τα περισσότερα έργα!
      Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα!

      Διαγραφή
  2. Αγαπημένος θεατρικός συγγραφέας, αλλά κι εγώ μόνο αυτήν την πλευρά του γνώριζα...
    Σ' ευχαριστώ πολύ για την ανάρτηση Αλεξάνδρα μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μη νομίζεις, Μαργαρίτα, κι εγώ τελευταία έμαθα για τους πίνακες!

      Διαγραφή

Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό,
είναι οι άνθρωποι, εσείς κι εγώ.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...