Στέλλα:.. "Του ζήτησα εγώ να με νοικοκυρέψει; γιατί όλοι θέλουν να με κουτσουρέψουν, ο ένας να με κάνει κυρία, ο άλλος να με κάνει νοικυρά! τι στραβό έχω έτσι που είμαι; δηλαδή όποιος θέλει την ελευθερία του εαυτού του είναι υπόκοσμος; πέστε μου έναν που να 'ρθε και να μην ήθελε να μ' αλλάξει κατά το κέφι του...!
και τι είμ' εγώ για να μ' αλλάζουνε, γραμμόφωνο! εν τοιάυτη περιπτώση γιατί τους άρεσα την πρώτη ώρα; επειδή ήμουνα κατάλληλη για αλλαγή ή επιδιόρθωση; είπα σε κανέναν τους "πεθαίνω για σένα αλλά σε θέλω αλλιώς"... σε κανένα! πέφτω σαν τυφλή, τα δίνω όλα, τους πιστεύω, ενώ αυτο'ι μελετάνε μέσα τους πώς να με κάνουνε άλλη! όχι, αγαπημένες μου, εγώ δεν ξεγέλασα κανένα, αυτοί με ξεγελάσανε...!"
(απόσπασμα από το έργο)
 |
| Ιάκωβος Καμπανέλλης |
Το 1954 ο Ιάκωβος Καμπανέλλης εμπνέεται αυτό το θεατρικό από την προσωπικότητα της Μελίνας Μερκούρη και πλάθει μια γυναικεία προσωπικότητα που προσπαθεί να χαρεί τη ζωή της αφήνοντας στην άκρη τα ταμπού και τα ήθη της εποχής της.
Ο συγγραφέας αποτυπώνει με ρεαλιστική γραφή τα πάθη και τις επιθυμίες των παγιδευμένων σε στενούς ορίζοντες ανθρώπων μιας λαϊκής γειτονιάς.
"Τα δάνεια είναι εμφανή: Η Στέλλα και η Κάρμεν - μια Κάρμεν πιο συνειδητοποιημένη κοινωνικά -, οι διάλογοι εμπνέονται από τον Λόρκα και τον Τεν. Ουίλλιαμς, η συνάντηση με τον νεαρό έρχεται κατευθείαν από το Λεωφορείον ο Πόθος... Αλλά σεν αίρουν την αξία του."
Γιώργος Σαρηγιάννης
 |
| αφίσα του ζωγράφου Γιώργου Βακιρτζή |
Ο Μιχάλης Κακογιάννης μεταφέρει τη Στέλλα του Καμπανέλλη στη μεγάλη οθόνη και η προβολή της ταινίας "Στέλλα" στις 21 Νοέμβρη του 1955 αναβάλει το ανέβασμα του θεατρικού έργου.
Ο Μιχάλης Κακογιάννης σκηνοθετεί και διασκευάζει το σενάριο, ο Γιάννης Τσαρούχης επιμελείται τα σκηνικά και ο Μάνος χατζιδάκις γράφει τη μουσική στους στίχους του σκηνοθέτη.
Πρωταγωνιστούν, εκτός από τη Μελίνα Μερκούρη, ο Γιώργος Φούντας, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, η Βούλα ζουμπουλάκη, η Δέσπω Διαμαντίδου, η Τασσώ Καββαδία, η Σοφία Βέμπο, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Κώστας Κακκαβάς (πρώτη εμφάνιση).
Είναι η τελευταία παραγωγή της Μήλας Φιλμ.
Η ταινία γίνεται εμπορική επιτυχία και οι κριτικοί την υποδέχονται με εξαιρετικά καλά και εξαιρετικά αρνητικά σχόλια.
Συμμετέχει το 1956 στο Φεστιβάλ των Καννών, όπου προκαλεί πολύ θετικές εντυπώσεις, παίρνει τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξένης Ταινίας από την Επιτροπή Ανταποκριτών Ξένου Τύπου στο Χόλιγουντ.
Στο θεατρικό έργο ο Μίλτος δε φωνάζει "Στέλλα, κρατάω μαχαίρι" και μαχαιρώνει τη Στέλλα τη νύχτα, όχι το ξημέρωμα, με την παρουσία μονάχα του φεγγαριού.
Στο θεατρικό έργο ο Μίλτος δε φωνάζει "Στέλλα, κρατάω μαχαίρι" και μαχαιρώνει τη Στέλλα τη νύχτα, όχι το ξημέρωμα, με την παρουσία μονάχα του φεγγαριού.
Το θεατρικό έργο παρουσιάζει για πρώτη φορά στη σκηνή το 1997 ο σκηνοθέτης Θέμης Μουμουλίδης με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βόλου.
Τα σκηνικά επιμελείται ο Γιώργος Ασημακόπουλος, τα τραγούδια γράφει ο Θύμιος Παπαδόπουλος και πρωταγωνιστούν οι Μπέσσυ Μάλφα (Στέλλα), Γεράσιμος Σκιαδαρέσης (Μίλτος), Τασσώ Καββαδία, Κώστας Ζαχαράκης, Μαίρη Χήναρη, Αντώνης Δημητρίου, Αγγελική Δημητρακοπούλου, Δημήτρης Βογιατζής, Δημήτρης Μαυρόπουλος.
 | |
| Σταύρος Ζαλμάς (Μίλτος) - Τάνια Τρύπη (Στέλλα), 2007 |
Και το δεύτερο ανέβασμα της θεατρικής Στέλλας ανήκει στο Θέμη Μουμουλίδη.
Το παρουσιάζει το 2007, στο θέατρο Λαμπέτη, με τα σκηνικά και τα κοστούμια του Γιώργου Πάτσα και τα πρωτότυπα τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη.
Πρωταγωνιστούν οι Τάνια Τρύπη, Σταύρος Ζαλμάς, Μάρθα Βούρτση, Δημήτρης Καμπερίδης, Ελισάβετ Νασλίδου, Χάρης Γρηγορόπουλος, Μαριάνθη Φωτάκη, Χάρης Παντελιδάκης, Πατρίκιος Κωστής.
Προκαλεί, αλήθεια, ερωτηματικά η ελάχιστη παρουσία της θεατρικής Στέλλας στη σκηνή, παρ' όλη τη -δεσμευτική ίσως- απήχηση της ταινίας και της ταύτισης της ηρωίδας με τη Μελίνα Μερκούρη.
 |
| Θέμης Μουμουλίδης |
"Το ταμπού γύρω από τη Στέλλα ξεκινάει από την άγνοια του θεατρικού, που υποχρέωσε το σεμνό Καμπανέλλη να επιλέξει το δρόμο της σιωπής και περίπου να λησμονήσει το έργο που είχε γράψει.", υποστηρίζει ο Θέμης Μουμουλίδης.
Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης λέει για το έργο του:
"Ο λόγος για το όχι και μεγάλο ενδιαφέρον οφείλεται και σε μένα. Έχω μια περίεργη σχέση με το έργο. Είμαι πιο πολύ θεατής του παρά συγγραφέας."
 |
| από το φυλλάδιο της ταινίας για το Φεστιβάλ Καννών |
διαβάστε:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό,
είναι οι άνθρωποι, εσείς κι εγώ.