Ρεζιλίκια!

Απόσπασμα από Το μεγάλο μας τσίρκο"

του Ιάκωβου Καμπανέλλη

ΡΩΜΙΑΚΙ: Αυτός μου 'πε ότι σας δικάσανε για προδοσία, αλήθεια είναι;

ΑΓΑΛΜΑ: Το κρύβουνε;...

ΡΩΜΙΑΚΙ: Όχι, αλλά ως φαίνεται δεν το πολυλένε κιόλας! Και δεν μου λέτε, γελούσατε και τότε;

ΑΓΑΛΜΑ (Κολοκοτρώνης): Λιγάκι...

ΡΩΜΙΑΚΙ: Εσείς, όμως, κύριε Κολοκοτρώνη, άμα είπανε "εις θάνατο διά προδοσία", δεν φαρμακωθήκατε;

ΑΓΑΛΜΑ: Όχι. Χαμογέλασα και είπα "μνήστητί μου, Κύριε"... Με το άλλο δε γέλασα... με κείνο φαρμακώθηκα.

ΡΩΜΙΑΚΙ: Με ποιο;

ΑΓΑΛΜΑ: Που μου δώσανε χάρη.

ΡΩΜΙΑΚΙ: Ευτυχώς!

ΑΓΑΛΜΑ: Ρεζιλίκια! Για σκέψου να δεις... Εμένα με 45 χρονους στον πόλεμο με βγάνουν προδότη. Αλλά τέλος πάντων ειρήνη είχαμε, εχτρούς είχα, εξουσία ήτανε! Το καταλαβαίνω! Αλλά το να μπορεί να δίνει χάρη στους γερόντους Πλαπούτα και Κολοκοτρώνη ένα σκολιαρούδι που 'ρθε ψες από τη Μπαβάρια με διαλογή των ξένων "Όθων, βασιλεύς των Ελλήνων", αυτό δεν το κατάπια ούτε πεθαμένος... Βρε, τι γέλιο κάνω πεθαμένος άνθρωπος, ο Θεός να με συγχωρέσει!...

ΡΩΜΙΑΚΙ: Κι ύστερα;

Ρωμιός και Ρωμιάκι

ΑΓΑΛΜΑ: Και που λες, ύστερα μου κάνανε κι ένα γλέντι στο παλάτι για να με τιμήσουνε... Με βάνει ο βασιλιάς να καθίσω πλάι του... σε μια στιγμή λέει του διερμηνέα να με ρωτήσει... "Ποια τιμή και ανταμοιβή θέλω κι ό,τι να 'ναι θα μου τις δώσει." Λες και θα τις έβγανε από τη δική του κασέλα... Κοιτάζω ένα γύρο το παλάτι... Βλέπω την αλεπού το γραμματέα της Δικαιοσύνης που μου 'χε σκαρώσει την κατηγορία... Ήταν άσπρος σαν εγγλέζικο χασέ. Τον λυπήθηκα... Βλέπω τους εχτρούς μου του Βουλευτικού... Σφιγγόντανε σαν να πάθανε κόψιμο... Βλέπω τους Μπαβαρέζους μες στα λούσα τους... Ψευτοκάνανε τους ευχαριστημένους... Γυρίζω στο βασιλιά... Μύριζε κολώνιες... Λέω από μέσα μου "άι σιχτίρ"... Λέω με τη φωνή μου ... Τι θέλω; Πες στα βιολιά να παίξουν ένα κλέφτικο. Άντε πηγαίνετε τώρα γιατί έχω να ετοιμαστώ γι' αύριο.

ΡΩΜΙΟΣ: Αύριο; Τι θα γίνει αύριο;

ΑΓΑΛΜΑ (Κολοκοτρώνης): "Αύριο ξημερώνει πάλι 25 του Μάρτη... Θα 'ρθουνε με στεφάνια και τούμπανα... Εγώ θα 'μαι κει πάνω σαν άγαλμα... Και σαν έρθει η στιγμή να βγει μπροστά ο μαγκούφης που θα βγάλει το λόγο "Στάσου!"... θα του πω... "Κάθε χρόνο το λόγο τον εβγάνατε εσείς!... Φέτος θα τον βγάλουμε μεις... Και πρώτα πρώτα εσύ, κύριε ρήτορα, της ημέρας... Ελόγου σου δεν είσαι που 'ριξες φυλακή το Νικηταρά; Κρύψε τα χαρτιά σου! Κρύψ' τα π' αναθεμά σε, σπεκουλαδόρε της ελευτερίας γιατί θα σε βάλω να τα καταπιείς και θα στουμπώσει το κωλάντερό σου. .. Κάνε πίσω τώρα...

Κώστας Καζάκος (Ρωμιός), Διονύσης Παπαγιαννόπουλος (άγαλμα), Τζένη Καρέζη (Ρωμιάκι)

Για ακούτε, βρε τωρινοί Έλληνες... Άμα σας φέρνουνε για παράδειγμα εμάς τους πεθαμένους, μάθετε να ξεχωρίζετε με ποια πονηριά σας το λένε... Κι άμα σας λένε για την ελευτερία που πολεμήσαμε, να τη βλέπετε πρώτα αν έχει τέσσερα μάτια. Δυο μπροστά για να βλέπει τον Τούρκο και δυο πίσω για να βλέπει εκείνον που θέλει βα φύγει ο Τούρκος, για να γίνει αφέντης ατός του! Προσέχετε, Έλληνες, εμείς οι παλιοί όσο ζούσαμε πολλά επικραθήκαμε και αδικηθήκαμε, μην αφήνετε τους σπεκουλαδόρους να κάνουνε τους πεθαμένους πολεμιστές κάλπικη μονέδα για να σας πουλάν και να σας αγοράζουνε...Κι αν θέλετε στ΄αλήθεια να τιμήσετε εμάς τους παλιούς, μη μας τηράτε πλέον. Κάμετε το δικό σας δρόμο, πάτε μπροστά και λησμονήστε μας! Εμάς το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε και δεν μοιάζει με το δικό σας. Μη σας λένε πως εμείς, αγράμματοι, μ' ένα ξεροκόμματο και με την πίστη στο Χριστό κάναμε θάματα!... Πού 'σαι, ορέ Καραϊσκάκη, να τα πεις καλύτερα!

Εμείς επολεμήσαμε για να 'χετε εσείς τα γράμματα και το ψωμί που δεν είχαμε και να μη χρειάζεστε θάματα για να ζήσετε ζωή ανθρωπινή... 'Ει, Παπαφλέσσα, σήκω κι έλα βοήθα. Αφήστε το δικό μας αγώνα και κοιτάτε  το δικό σας... Πού 'ναι η 3η του Σεπτέμβρη; ... Πού είναι το Σύνταγμά σας; Ο Σεπτέμβρης είναι παιδί του Μάρτη κι εσείς παιδιά δικά μας.Οι πεθαμένοι με τα πεθαμένα και οι ζωντανοί με τα ζωντανά... Εμείς τι άλλο θέμε; Πού είσαι, Καραϊσκο!...  Φλέσσα!... Αντρούτσο... Έμπα μπροστά, γέρο-Πλαπούτα... Άι μπράβο... παίξτε μας ένα τσάμικο...


ακούστε:
Το μεγάλο μας τσίρκο - το μεγαλύτερο μέρος της παράστασης και τα τραγούδια
διαβάστε:
Το μεγάλο μας τσίρκο - αφιέρωμα στο θεατρικό έργο