Σαν το ψάρι

"Δεν πρέπει κανείς να ρωτά τι σημαίνει θέατρο...
Πρέπει να ρωτά τι σημαίνει το θέατρο για μένα...

Το θέατρο είναι ανυπόφορο εάν περιορίζεται απλώς στην παράσταση.
Δεν αρκεί η δεξιοτεχνία, η ακρίβεια και η ευχαρίστηση της έμπνευσης.
Δεν αρκεί καν η συνύπαρξη, η μοναξιά και η αίσθηση του καθήκοντος.
Ούτε η επίγνωση της ευχαρίστησης ή της γνώσης που προσφέρουμε στους θεατές.

Θέατρο είναι όλα αυτά, η προνομιούχος κατοικίας μας, ο τοίχος που μας προστετεύει και μας περικλείει.

Όταν τεντωνόμαστε στις μύτες των ποδιών μπροστά από τον τοίχο μας, τι προσπαθούμε να φτάσουμε; Κάτι πιο ψηλά ή κάτι πιο πέρα;"

 

 

...

"Το θέατρο μου δίνει την ευκαιρία να συναντώ άντρες και γυναίκες που δεν αισθάνονται συμφιλιωμένοι με την κατάστασή τους και στέκονται στις μύτες των ποδιών σα να πρόκειται, κάποια μέρα, να πετάξουν.

 

Και πράγματι μπορούμε να πετάξουμε σαν το ψάρι που, από καιρού σε καιρό, πετιέται έξω από το νερό και ρίχνει μια φευγαλέα ματιά στον κόσμο που βρίσκεται πέρα από το δικό του στοιχείο, που το κρατάει ζωντανό."

...

 

"Το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να σέβεται το εξ ορισμού ανείπωτο που καταλήγει σε παράσταση και τη μοναξιά που ξεπερνάει τους εγωισμούς και γίνεται κοινωνική δράση."

....

 

 

 

 

 

 

"Συνεχίζω να κάνω θέατρο επειδή μπορώ να απευθύνομαι σε θεατές που θέλουν να βρίσκονται αντιμέτωποι με κάτι το οποίο αφήνει μυστικά ίχνη σ' εκείνο το μέρος του εαυτού τους που ζει σε εξορία."

 

αντιγραφή από το ιστολόγιο nomaδes artcore