Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Θανάσης Βέγγος, πολυτεχνίτης και καλοπληρωτής

"Στη γαλέρα της ζωής μου τράβηξα άγριο κουπί. Δεν πιστεύω ότι έκανα σπουδαία πράγματα στον κινηματογράφο."
"Δεν είναι θέμα ταλέντου, αλλ' αυτός ίσως ο πρωτογονισμός που έχω. Είναι θέμα φάτσας."
Ο θεατής αντιλαμβάνεται ότι πάνω στο Βέγγο υπάρχει μια εντιμότητα, ότι δεν έχει προσπαθήσει ποτέ να τον κοροιδέψει.
Πίσω από κάθε προσπάθειά μου φαίνεται η ηθική προσπάθεια που καταβάλλω.

Δεν είμαι σωστός καλλιτέχνης. Δεν είμαι δηλαδή επαγγελματίας ηθοποιός."


Γεννιέται στο Νέο Φάληρο, σ' ένα φτωχόσπιτο, στις 29 Μάη του 1927.
Μοναχογιός της Ευδοκίας και του Βασίλη, υπάλληλου στο εργοστάσιο της  Ηλεκρικής Εταιρείας του Φαλήρου.




Στο σπίτι όμως δεν έχουν ρεύμα! Η οικογένεια Παπαγεωργίου με μια πρίζα δίνει φως στο σπίτι του Βέγγου.
Ο Βασίλης Βέγγος, αριστερών πεποιθήσεων σώζει, μαζί με μια ομάδα του Ε.Λ.Α.Σ. το εργοστάσιο από τους Γερμανούς, που κατά την αποχώρησή τους θέλουν να το καταστρέψουν. Μετά την απελευθέρωση απολύεται λόγω των φρονημάτων του!
Θανάσης Βέγγος
Ο πατέρας αναγκάζεται να κάνει μεροκάματα στη γειτονιά. Ο ηθοποιός για να ενισχύσει κι εκείνος τα οικονομικά της οικογένειας κάνει αρχικά μικροθελήματα στη γειτονιά και ύστερα κι άλλες δουλειές, κυρίως στην επεξεργασία δερμάτων.



Τη διετία 1948 - 1950 υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία, ως ανεπιθύμητος λόγω του... αριστερού πατέρα, στη Μακρόνησο.
Ο Τάσος Ζωγράφος, σκηνογράφος και εξόριστος, θυμάται το Βέγγο να φτάνει στη Μακρόνησο ξυλοδαρμένος και τρομοκρατημένος. "Αεικίνητος, γλυκύτατος, νευρώδης και πεντακάθαρος".
Δουλεύει στα νταμάρια και κουβαλάει πέτρες.
Μακρόνησος, 1949

Υποφέρει από τη μεγάλη ποσότητα της σκόνης που εισπνέει καθημερινά (πολλούς κρατούμενους τους είχε σκοτώσει) και του δημιουργείται μια υπερβολική απέχθεια για τη σκόνη, που τον ακολουθεί σε όλη του ζωή. Θα ξεσκονίζει τα πάντα με μανία.
Γι' αυτό και μια δουλειά που απολαμβάνει να κάνει είναι του παγοπώλη, μάλιστα θα μεταφέρει, αργότερα, πάγο στο Φίνο.
Από τον υπεύθυνο της θεατρικής ομάδας Μακρονήσου ο Θανάσης Βέγγος κρίνεται ακατάλληλος για ηθοποιός.

Τάσος Κατράπας, Νίκος Κούνδουρος, Θανάσης Βέγγος στη Μακρόνησο.
Μια μέρα βλέπει έναν σύντροφο να κοιμάται στο χώμα και τον συμβουλεύει να μην το κάνει. Εκείνος αδιαφορεί κι ο Βέγγος του φτιάχνει ένα κρεβάτι από κιβώτια μπακαλιάρου. Ο σύντροφος συνεχίζει να μην του δίνει σημασία, τον ενοχλεί μάλιστα η ασχήμια του... Είναι ο Νίκος Κούνδουρος, που τελικά ανακαλύπτει ένα ταλέντο:
"Τον είδα σαν Καραγκιόζη", λέει ο σκηνοθέτης. "Ήταν μια φυσιογνωμία που ξεχώριζε όπου κι αν τον έβαζες."
(από το ως3)
"Θυμάμαι, όταν ήμουν στη Μακρόνησο το '49, στις παραστάσεις που οργάνωνε ο Νίκος Κούνδουρος, στο θεατράκι που είχαμε στο Δεύτερο Τάγμα. Με έβαζε και έπαιρνα το μικρόφωνο κι έλεγα ό,τι μου κατέβαινε στο μυαλό. Έκανα μιμήσεις, παρωδούσα διαφημίσεις για γυναικείες κρέμες, οτιδήποτε. Γελούσαν οι πάντες. Από πού κι ως πού εγώ αστείος, αναρωτιόμουνα μέσα μου..."


"Εκεί πρωτοείδα θέατρο. Είδα τον Κατράκη και τους άλλους μεγάλους να παίζουν. Ο Κούνδουρος με είχε σταμπάρει και πίστευε ότι θα μπορούσα να παίξω και με έβαλε κι έκανα διάφορα, σαν κλόουν περισσότερο..." *




Επιστρέφοντας από τη Μακρόνησο κάνει την παλιά του δουλειά:
"Έφτιαχνα τσάντες και γυναικεία πορτοφόλια. Και κάθε μέρα στις έντεκα και τέταρτο καβαλούσα ένα ποδήλατο κι έκανα διανομή πάγου στην Καλλιθέα. Μέσα σε τρία τέταρτα είχα γυρίσει όλη τη γειτονιά. Μοίραζα ως και 15 κολώνες.Κι αν ήταν και μία γριούλα που δυσκολευόταν με τον πάγο της, τον πήγαινα μέχρι μέσα, στο σπίτι. Της έπλενα το ψυγείο." *

(από Cine Greece)

"Στο στρατό μαζευτήκαμε μια ομάδα για να σκαρώσουμε μία παράσταση. Ο Κούνδουρος ήταν σκηνογράφος. Μια μέρα μου λέει: Θανάση, όταν απολυθούμε, θα παίξεις σε μία ταινία που θα φτιάξω. Γύρισα στο πατάρι με τα δέρματα κι ούτε που το θυμόμουνα. Έτσι, όταν ήρθε να με βρει, δεν είχα καμία διάθεση πια και αρνήθηκα. Η επιμονή του όμως ήταν τέτοια, που στο τέλος με κατάφερε." *



Έτσι το 1951 ο σκηνοθέτης γυρίζει την πρώτη του ταινία (στην οποία όλοι οι συντελεστές είναι πρώην εξόριστοι) και ο Θανάσης Βέγγος κάνει την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση στη "Μαγική πόλη".
"Βρέθηκα σ' έναν καινούριο κόσμο, που ταυτόχρονα αποτελούσε και μια λύση για το οικονομικο μου πρόβλημα." *

(από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος)
Ο Νίκος Κούνδουρος του δίνει ένα δίφραγκο για τη συγκοινωνία, όμως για το Βέγγο το δίφραγκο αυτό είναι πολύτιμο και πηγαίνει με τα πόδια από τη Φιλοθέη, που είναι τα στούντιο, στο Φάληρο. 

(από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος)



Το 1955 συμμετέχει και στο "Δράκο" του Κούνδουρου, αλλά όχι μόνο ως ηθοποιός. Είναι και ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές.







Ο Ντίνος Κατσουρίδης θυμάται:
"Όταν εγώ αρνήθηκα να κάνω το σχετικό χαμαλίκι, βρέθηκε άλλο "θύμα": ο Θανάσης Βέγγος. Ο Βέγγος ήταν τότε ο "απ' όλας" του Κούνδουρου: λίγο ηθοποιός (και τι καλός, Θεέ μου κι ας μη τον ήξερε ακόμα!), λίγο γενικών καθηκόντων, λίγο απ' όλα. Το μεροκάματο να βγαίνει."
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.

Θανάσης Βέγγος και Ντίνος Ηλιόπουλος στο "Δράκο".
"Εγώ βοηθούσα το μεγάλο αυτόν ηθοποιό και άνθρωπο, τον κύριο, τον ευγενικό συνάδελφο, το Ντίνο Ηλιόπουλο να ντύνεται. Δεν θα ξεχάσω τον ταπεινό τρόπο συμπεριφοράς του. Ένας εξαίρετος άνθρωπος. Εγώ τον βοηθούσα να ντύνεται κι αυτός με αποκαλούσε συνάδελφο.

Ο Θανάσης Βέγγος με τη γυναίκα του.
Μοιράζοντας γάλα τα πρωινά γνωρίζει και τελικά παντρεύεται την Ασημίνα, με την οποία θα αποκτήσει δύο γιους.
Ο Θανάσης Βέγγος


Τα επόμενα χρόνια κάνει μικρά περάσματα από τον κινηματογράφο ή συμμετέχει με μικρούς ρόλους (μερικές από τις ταινίες, επιτυχίες της εποχής: "Το κορίτσι με τα μαύρα", "Το κορίτσι με τα παραμύθια", "Μαρία η Πενταγιώτισσα", "Διακοπές στην Αίγινα", "Χαρούμενοι αλήτες", "Ο Μιμίκος και η Μαίρη", "Η μουσίτσα", "Ο Ηλίας του 16ου".) και παράλληλα δουλεύει ως φροντιστής στα κινηματογραφικά πλατό.




"Έπαιζα τρίτους ρόλους και δούλευα ως φροντιστής για ένα κομμάτι ψωμί. Αυτή είναι η αρχή. Χειρότερες μέρες δεν θυμάμαι στη ζωή μου. Μέσα σε δύο χρόνια έπαιξα 22 μικρούς ρόλους που με είχαν τσακίσει."

"Μου έκανε εντύπωση ένας άνθρωπος που γύριζε μέσα στα πλατό μ' ένα σφουγγαρόπανο στο χέρι, ένα φτερό, ένα πανί και γυάλιζε, σκούπιζε, ξεσκόνιζε...", θυμάται ο Αλέκος Σακελλάριος.
"Σε μια ταινία που έπαιζε η μητέρα μου ήταν ένας τεχνικός, ευγενέστατος κύριος, πάντα πρόθυμος να πει μια καλή κουβέντα. Είχε ένα παράξενο όνομα: Βέγγος.", θυμάται η Ελένη Ανουσάκη.

Κώστας Χατζηχρήστος και Θανάσης Βέγγος


Στον "Ηλία του 16ου" τα χαστούκια που του δίνει ο Χατζηχρήστος είναι αληθινά και δυνατά. Και φαίνεται στην ταινία πως ο Βέγγος, όπως λέει ο Ντίνος Κατσουρίδης, είναι έτοιμος να του επιτεθεί, γιατί δεν το περιμένει.




Μετά από χρόνια ο Γιάννης Σολδάτος του προτείνει να πάνε στην κηδεία του Χατζηχρήστου και ο Βέγγος αρνείται γιατί "εκείνη η σφαλιάρα με πονάει ακόμα"... *

(από veggos.gr)
"Θυμάμαι στο "Μιμίκο και τη Μαίρη" για να συμπληρώσω το εισόδημά μου, που είχε γεννηθεί και το πρώτο μου παιδί, λέω του Αντώνη του Καρατζόπουλου: το ντεκόρ θα το σφουγγαρίζω εγώ. Κι έτσι επί μία εβδομάδα, ενώ ήμουνα ντυμένος με ρούχα εποχής, πριν από το πλάνο σφουγγάριζα."
"Έβαφα, μετέφερα έπιπλα, κολλούσα σκηνικά, βοηθούσα στα πάντα κι αν χρειάζονταν κάποιον να παίξει και κανένα ρόλο μικρό, κανέναν καφετζή, κανένα βοηθό μπακάλη, με φώναζαν." *


Το 1959 πρωταγωνιστεί για πρώτη φορά, μαζί με το Νίκο Σταυρίδη, στους "Δοσατζήδες".
Ο Σταυρίδης, όπως και οι περισσότεροι ηθοποιοί της εποχής του, δεν τον πιστεύει, τον αποκαλεί σαρδάμη.
"Βλέπανε οι άλλοι έναν τρελό πάνω στη σκηνή να χτυπιέται χωρίς καμία κατάρτιση και έλεγαν: πού το πάει, ρε, αυτός; Μάθετέ τον να κάνει ορθοφωνία. Και έβγαινα εγώ και χτυπιόμουνα. Ρε Στάσα, αυτός κλαίει στ' αλήθεια, έλεγε ένας στην πλατεία, στην πρώτη σειρά." *
Είναι η χρονιά που παίρνει και την άδεια εξάσκησης επαγγέλματος ως εξαιρετικό ταλέντο δίνοντας εξετάσεις σε ειδική επιτροπή και που κάνει την πρώτη του θεατρική εμφάνιση στην επιθεώρηση των Βασιλειάδη - Ελευθερίου "Ομόνοια πλατς - πλουτς", που ανεβαίνει στο Περοκέ από το θίασο Γκιωνάκη - Ρίζου - Μηλιάδη.

(από ιστορικές φωτογραφίες)
Τα επόμενα χρόνια συνεχίζει να συμμετέχει και να πρωταγωνιστεί σε κινηματογραφικές επιτυχίες της εποχής ("Το κλωτσοσκούφι", "Μανταλένα", "Ποτέ την Κυριακή", "Ζητείται ψεύτης", "Θα σε κάνω βασίλισσα", "Περάστε την πρώτη του μηνός".) και, συνεργαζόμενος κυρίως με το σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη, αναπτύσσει σιγά - σιγά το χαρακτηριστικό ρόλο του αεικίνητου ήρωα, που τον κάνει αγαπητό στο ευρύτερο κοινό.



Συμμετέχει επίσης σε επιθεωρήσεις. Δείτε από τα επίκαιρα της εποχής πλάνα από τα παρασκήνια και την πρεμιέρα της παράστασης "Οκτώ άντρες κατηγορούνται", που παρουσιάζεται στο Ακροπόλ.


(από helpless-orestias)

Όταν όλοι λένε στο Βέγγο να σταματήσει να τρέχει και να ξεσκονίζει, να αλλάξει τον τρόπο ομιλίας, ο σκηνοθέτης Ντίνος Κατσουρίδης τον ενθαρρύνει για το ακριβώς αντίθετο κι έτσι, αρχίζει να πλάθεται ο γνωστός ήρωας.
Χαρακτηριστικοί οι ρόλοι του στις ταινίες "Μην είδατε τον Παναή", "Ζήτω η τρέλα", "Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης".
Ο Θανάσης Βέγγοε βραβεύεται στον ινηματογράφο Άστυ.
Το 1962 βραβεύεται από τους κριτικούς κινηματογράφου Αθήνας για το σύνολο της κινηματογραφικής του παρουσίας από το Γιώργο Κορνούτο, διευθυντή Γραμμάτων και Τεχνών του Υποργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Είναι η χρονιά που κάνει μεγάλη αίσθηση με την ερμηνεία του στην αντιπολεμική ταινία του 1962 "Ψηλά τα χέρια Χίτλερ" (των Μανθούλη - Μήλα) με συμπρωταγωνιστή το Βασίλη Διαμαντόπουλο.

"Δεν είναι μόνο η καλύτερη ελληνική ταινία που μπόρεσε να γίνει ως σήμερα για την Κατοχή, αλλά και η πρώτη ολοκληρωμένη χρησιμοποίηση του ταλέντου του μεγαλύτερου κωμικού  της οθόνης, του Θανάση Βέγγου." γράφεται σε μια κριτική της εποχής.





(από veggos.gr)



Τη θεατρική περίοδο 1963 - 64 παρουσιάζει δυο έργα ως συνθιασάρχης με τη Ρένα Βλαχοπούλου, την Καίτη Μπελίντα και το Γιώργο Δάνη στο Ακροπόλ.








Το 1964, νιώθοντας την ανάγκη να εκφραστεί με ένα δικό του, πολύ προσωπικό και ιδιαίτερο, τρόπο, ιδρύει την εταιρία παραγωγής "ΘΒ - ταινίες γέλιου".


"Ήθελα να κάνω κάτι άλλο. Είχα κάποια επιτυχία και μου 'δωσαν ρόλους πρωταγωνιστή. Πνιγόμουνα εκεί μέσα, καταλάβαινα πως δεν ήμουν εγώ, αλλά κάποιος ηθοποιός Βέγγος που τον μεταχειριζόντουσαν όπως ήθελαν. Σε τέτοιο σημείο φτάσανε τα πράγματα και σκέφτηκα να κάνω μια δική μου εταιρία παραγωγής, όπου οι ταινίες θα γινόντουσαν όπως πάνω - κάτω ήθελα.
Με βοήθησαν πολύ δυο σκηνοθέτες που κατάλαβαν και πίστεψαν αυτά που σκεφτόμουνα, ο Πάνος Γλυκοφρύδης και ο Ερρίκος Θαλασσινός. Και μέχρις ένα σημείο ήμουνα ήσυχος."



Όμως, λίγο καιρό μετά, οι δυο σκηνοθέτες αποχωρούν, οι ταινίες του Βέγγου δεν τους εκφράζουν πια.
"Δεν είχα εμπιστοσύνη σε άλλον άνθρωπο και το χειρότερο δεν πίστευα πως υπάρχει άλλος άνθρωπος που να με καταλαβαίνει. Έτσι, πέρασα στη σκηνοθεσία." *






Με τη σκηνοθετική ματιά του Πάνου Γλυκοφρύδη, του Ερρίκου Θαλασσινού, αλλά και του ίδιου, φτιάχνει φαρσοκωμωδίες - υπερπαραγωγές με έντονα υπερρεαλιστικά στοιχεία, αυτοσχεδιασμούς και κοινωνικά σχόλια (που με τον καιρό πληθαίνουν και γίνονται πιο εμφανή), που προκαλούν γέλιο, μα και συγκίνηση.

(από camera stylo)



Αποκτά φανατικό κοινό που τον ακολουθεί να τρέχει, να σκαρφαλώνει, να πέφτει... για να επιβιώσει και να βοηθήσει. Ακολουθεί τον αεικίνητο, τίμιο, πολυμήχανο, φτωχό, φιλότιμο, καλό άνθρωπο Θανάση.







Και μπορεί στις ταινίες να επικρατεί μπάχαλο, όμως στα γυρίσματα ο Βέγγος φροντίζει την κάθε λεπτομέρεια, ακόμα και από ποιο ζαχαροπλαστείο θα αγοραστούν οι τούρτες που χρησιμοποιούνται στον τουρτοπόλεμο!

(από camera stylo)


Η επιμονή του να τα κάνει όλα ο ίδιος τον οδηγεί στο να γίνει και κασκαντέρ και μάλιστα ριψοκίνδυνος, καθώς δεν παίρνει ποτέ τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας. Κρέμεται στο κενό, σπάει τζάμια με το κεφάλι του, πέφτει με σακιά στη θάλασσα...τρώει πολλές μακαρονάδες στ' αλήθεια!





Εκτός από την κάθε λεπτομέρεια, ο Θανάσης Βέγγος φροντίζει και τον κάθε άνθρωπο που δουλεύει μαζί του. Πληρώνει καλά τους συνεργάτες του και νοιάζεται γι' αυτούς.
"Σε ένα μεσημεριανό διάλεμμα κάποιας ταινίας ήμασταν όλοι, ηθοποιοί, τεχνικοί και τρώγαμε. Ξαφνικά παίρνει το μάτι μου δυο κομπάρσους που κάθονταν παράμερα. Δίχως πιάτα. Μιχάλη, τι είναι αυτοί, ρωτάω το διευθυντή παραγωγής. Δεν παίζανε στις σημερινές σκηνές, μου απαντά. Εκνευρίζομαι. Δύο λάθη έχεις κάνει, του λέω. Ένα ότι τους έχεις αφήσει μόνους τους και το άλλο ότι δεν τους δίνεις να φάνε. Άνθρωποι είναι και αυτοί.
Μην χαλάς την πιάτσα, Θανάση, ογδόντα ταινίες έχω κάνει, έτσι γίνεται, συνεχίζει εκείνος. Θα τη χαλάσω την πιάτσα επιμένω κι εγώ. Από 'δω και πέρα όλοι θα τρώμε μαζί. Έται το ένιωθα. Και να σου πω και κάτι; Δεκαπέντε - είκοσι χρόνια αργότερα, περπατούσα θυμάμαι, στην Πανεπιστημίου, έξω από το Ρεξ, όταν ακούω κάποιον να με φωνάζει. Γυρνάω και ήταν ένα γεροντάκι. Να σας φιλήσω το χέρι, μου λέει. Γιατί να μου φιλήσεις το χέρι, καλέ μου άνθρωπε; Τι είμαι, δεσπότης; τον ρωτάω. Είστε ο μόνος μας έδωσε και φάγαμε και κάτσαμε μαζί, μου απαντά. Ε, αυτό ήταν το βραβείο που απένειμε σε μένα η ζωή." *


Φίνος και Βέγγος.
Ο Φίνος προσπαθεί να τον πείσει να δίνει μικρότερες αμοιβές κι ο Βέγγος του απαντά: "Τι να κάνω αφεντικό; Ο κόσμος πρέπει να βγάλει καλό μεροκάματο. Αμαρτία απ' το Θεό, δουλεύουν τόσες ώρες μ' εμένα τον αρχιτρελάρα!" *

Πέρα από τις αμοιβές και τα έξοδα παραγωγής (τα οποία εξαιτίας της τελειομανίας του γίνονται τεράστια, καθώς π.χ. γυρίζει, σε μια εποχή που το φιλμ είναι πανάκριβο, μια σκηνή δεκάδες φορές!), προβαίνει, για να καταφέρει να γυρίσει τις ταινίες, σε προπώληση μετοχών που ξεπερνούν το 100% της πραγματικής αξίας, αλλά και σε δάνεια.
Η εμπορική επιτυχία των ταινιών της "ΘΒ" δεν είναι πια αρκετή. Το 1969 κηρήσσει πτώχευση. Και πληρώνει σταδικά όλους τους συνεργάτες του.



Χαρακτηριστική η συμπεριφορά ενός ηλεκτρολόγου από το συνεργείο του Θανάση Βέγγου: ο ηθοποιός, επειδή δεν είχε μετρητά να του αγοράσει δώρο για το γάμο του, του είχε παραχωρήσει 2% από μια ταινία του. Μετά την πτώχευση ο ηλεκτρολόγος καταφεύγει στη δικαιοσύνη για να πάρει το ποσοστό του!



"Ήμουν η κλασσική περίπτωση ανθρώπου που του έδιναν μια δραχμή και ποτέ δεν κατάφερνε να την κάνει 1,20, την έκανα 0,80".
"Κάποτε έβαλα όλο το συνεργείο και ξεσκόνισε τις Θερμοπύλες! Ναι, μα το Θεό, καθαρίσαμε τις Θερμοπύλες για ένα γύρισμα! Αυτή η τελειότητα μόνο στο δικό μου κεφάλι υπάρχει. Αυτή η τελειότητα μ' έχει πδηγήσει δυο φορές στην καταστροφή, τη μια στην ολική καταστροφή...


"Τα χιλιάρικα γλιστρούσαν από τα δάχτυλά του όπως η άμμος. Αυτός και τα λεφτά δυο στρατόπεδα εχθρικά.", λέει ο Ντίνος Κατσουρίδης.




"Η απόφαση αυτή άλλαξε τη ζωή του πατέρα μου: καλλιτεχνικά δικαιώθηκε αλλά οικονομικά καταστράφηκε. Για τον πατέρα το να κάνεις μια παραγωγή και να σκέφτεσαι το οικονομικό αποτέλεσμα ήταν έγκλημα -γι' αυτό κι έφτασε στο σημείο που έφτασε. Γι' αυτόν καλλιτέχνης είναι ο άνθρωπος που βάζει πάντα την τέχνη και το μεράκι πάνω απ' όλα." λέει ο γιος του, Βασίλης Βέγγος.

(από camera stylo)

"Πάλεψα όσο μπόρεσα. Το αποτέλεσμα 4.000.0000 δρχ χρέος. Αυτή ήταν η αμοιβή μου. Τρεις κλητήρες κάθε πρωί έξω από την πόρτα μου κι από ολόκληρη την εταρία έμεινε μονάχα ένα τηλέφωνο." *
Οι δανειστές χτυπούν συνεχώς την πόρτα του, ζητούν τα χρήματά τους. Ένας απ' όλους κάνει τη μεγαλύτερη φασαρία, είναι ο πατέρας του ηλεκτρολόγου...




Κι ενώ πολλοί συνάδελφοί του μιλούν για κακοδιαχείρηση, υπάρχουν κι εκείνοι, όπως η Άννα Φόνσου, που δεν ξεχνούν "πως κανένας δεν έχει πληρώσει τις υπερωρίες που έχει πληρώσει ο Θανάσης". *

"'Ημουν στο γύρισμα κρεμασμένος από τον τέταρτο όροφο για κάποια σκηνή κι ένας βοηθός μου αρχίζει να φωνάζει: είναι ανάγκη, είναι ανάγκη! Τι έγινε, καλέ μου άνθρωπε; Διαμαρτυρήθηκε το πρώτο γραμμάτιο της Κόντακ, μου φωνάζει. Και είναι ανάγκη να μου το πεις τώρα; Άσε με να κατέβω πρώτα!" *

Τελικά, αφού του αδειάζουν το σπίτι του και του παίρνουν ακόμα και το χαρτί της τουαλέτας, το πουλάει, αλλά ως ένα απλό σπίτι και όχι ως το σπίτι που έχει φτιάξει με την ίδια τελειομανία που κάνει και τις ταινίες του.


"Όταν ξεβίδωνα την πινακίδα της εταιρίας, για να παραδώσω τα γραφεία, αισθανόμουν ότι ξεβίδωνα τα όνειρά μου." *



"Σ' αυτή την τραγική κατάσταση ο Φίνος ήταν μια λύση.
Του εκχώρησα όλες μου τις ταινίες.
Του χρωστάω γύρω στα 2.000.000 και γυρίζω ταινίες για λογαριασμό του έναντι του χρεόυς." *






Από το 1970 συγκροτεί δικούς του θιάσους καιπαρουσιάζει κυρίως επιθεωρήσεις.
Το 1971 βραβεύεται από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών και παίρνει τρία βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ταινία του "Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;" (α' ανδρικού ρόλου, σεναρίου και καλλιτεχνικής ταινίας).


Ο κόσμος ενθουσιασμένος, μετά το τέλος της ταινίας, σηκώνει στα χέρια ηθοποιό και σκηνοθέτη.
Για το Γιώργο Μιχαηλίδη είναι μια από τις καλύτερες ταινίες του Κατσουρίδη και η καλύτερη του Βέγγου.
Ντίνος Κατσουρίδης και Θανάσης Βέγγος.
Ο Ντίνος Κατσουρίδης, συνεργάτης αλλά και καλός του φίλος, ιδρύει μια εταιρία και προσλαμβάνει ως βασικό στέλεχος το Θανάση Βέγγο και τον αμοίβει με το 30% των κερδών. Επιπλέον, με αυτά τα χρήματα κάνει διακανονισμούς με τους δανειστές του ηθοποιού.

Γιώργος Λαζαρίδης και Θανάσης Βέγγος
Σε μια προσπάθεια να ενισχύσει και πάλι τα οικονομικά της οικογένειάς του ζητάει από το Γιώργο Λαζαρίδη  να του γράψει για το θέατρο. Κι εκείνος γράφει τον "Τρελό του λούνα παρκ".
(από τη "Μηχανή του χρόνου")

Ο Βέγγος παρουσιάζει ως συνθιασάρχης με τη Σμαρούλα Γιούλη, στο Παρκ, αλλά και σε περιοδεία στην επαρχία και την Αμερική. Είναι μια μεγάλη θεατρική του επιτυχία που ξεπερνά τις 3.000 παραστάσεις.

Κλαίει επί σκηνής, αφού τον περιμένουν δικαστικοί κλητήρες για να του πάρουν την είσπραξη της ημέρας.
"Στην περίοδο του μεγάλου χτικιού μου, όταν χρωστούσα τα εκατομμύρια, όταν μου είχαν πάρει το σπίτι, έπαιζα τον "Τρελό του λούνα παρκ". Στην πλατεία του θεάτρου οι δεκαπέντε από τους θεατές ήταν δικαστικού κλητήρες." *

 Η ερμηνεία του αυτή αναγνωρίζεται κι από συναδέλφους του.

"Ο Βέγγος είναι ο τραγικός κλόουν. Πηγαίος και αυθόρμητος. Με συνεπήρε, με άφησε άφωνη. Και είπα: να ένα είδος ηθοποιού που έλειπε από την Ελλάδα, δηλώνει η Έλλη Λαμπέτη και ο Δημήτρης Χορν: "Ο Θανάσης Βέγγος με συνεκλόνισε με την αγνότητα και την εντιμότητά του."



Το 1972 παίρνει δύο βραβεία στο Φεστιβάλ για την ταινία "Θανάση πάρε τ' όπλο σου" (α' ανδρικού ρόλου και τιμητική διάκριση στον Τάσο Ζωγράφο για τα σκηνικά).









Το 1973 παίρνει το α' βραβείο ανδρικού ρόλου για τον "Τσαρλατάνο".






Την ίδια χρονιά κάνει μια ακόμα θεατρική επιτυχία στην επιθεώρηση "Η Ελλάς ξαναψηφίζει", με το νούμερο του Γιώργου Λαζαρίδη "Θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν", στο Μπουρνέλλη.
Δείτε με κλικ στο εικονίδιο

Δείτε το νούμερο από τη "Βραδιά επιθεώρησης" του 1984.


Οι ταινίες του πια έχουν έντονο το πολιτικό στοιχείο.

Το 1978 οι ηθοποιοί της κρατικής τηλεόρασης απεργούν διεκδικώντας την αναγνώριση των πνευματικών τους δικαιωμάτων και οργανώνεται ένας φιλικός αγώνας ποδοσφαίρου ανάμεσα σε ηθοποιούς και δημοσιογράφους.

(από holbet)

Ο Βέγγος, οπαδός του Παναθηναϊκού, συμμετέχει στον αγώνα, βάζει δυο γκολ, αλλά και παίρνει κίτρινη κάρτα. Εκείνος τη δέχεται αδιαμαρτύρητα, όμως οι 40.000 θεατές που βρίσκονται στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας αποδοκιμάζουν έντονα το διαιτητή!

Ρένα Βλαχοπούλου και Θανάσης Βέγγος
Τη δεκαετία του '80 πρωταγωνιστεί σε μερικές βιντεοταινίες και σε επιθεωρήσεις της εποχής. Σε μια από αυτές, το νούμερο της Ρένας Βλαχοπούλου δε βρίσκει ανταπόκριση και η ηθοποιός μιμείται το Βέγγο: "Δεν σας αρέσει το νούμερο, ε; Ε, τότε θα αρχίσω να τρέχω σαν τον Βέγγο για να γελάσετε!" *



Το 1988 κάνει την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση, στην ΕΡΤ 1, στη "σάτιρα του τρελού μας καιρού", τα "Βεγγαλικά".
Η επιστροφή του στον κινηματογράφο, το 1991, σηματοδοτεί μια δεύτερη καριέρα, περισσότερο εσωτερικής ερμηνείας, που συνοδεύεται και από μία ευρύτερη αναγνώριση του ηθοποιού.
Ο Θανάσης Βέγγος στις
Παίρνει μέρος στις "Ήσυχες μέρες του Αυγούστου" του Παντελή Βούλγαρη και κερδίζει το α' βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ θεσσαλονίκης.



Το 1993 πρωταγωνιστεί στη "Ζωή χαρισάμενη" του Πατρίς Βιβάνκος και ταξιδεύει για τα γυρίσματα στην Κολομβία.

Το 1995 είναι πια 65 χρονών και παίζει για πρώτη φορά στην Επίδαυρο! Είναι ο Τρυγαίος στην "Ειρήνη" του Αριστοφάνη.
Ο Θανάσης Βέγγος στην ''Ειρήνη" του Αριστοφάνη

Αγωνιά: πρέπει ν' αποστηθίσει ένα μεγάλο κείμενο, να μειώσει τους ρυθμούς του και να επαναλάβει λέξεις που το κοινό του δεν έχει συνηθίσει να ακούει από το Βέγγο."Τελειώνω την καριέρα μου μ' ένα βατερλό.", εξομολογείται στο σκηνοθέτη, Γιώργο Μιχαηλίδη.
Στο τέλος της παράστασης το κοινό, όρθιο, χειροκροτεί και φωνάζει τ' όνομά του.

(από τα Νέα)

Την ίδια χρονιά συμμετέχει και στο "Βλέμμα του Οδυσσέα" του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Το 1996 πρωταγωνιστεί στα "Βήματα", μια τηλεταινία του Γιάννη Σολδάτου βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Ευγένιου Αρανίτση.
Ο Θανάσης Βέγγος στην Επίδαυρο


Το 1998 συνεργάζεται ξανά με τον Παντελή Βούλγαρη στην ταινία "Όλα είναι δρόμος" και με το Γιώργο Μιχαηλίδη στους "Αχαρνής" του Αριστοφάνη. Αυτή τη φορά εμφανίζεται στην Επίδαυρο ως Δικαιόπολις.
Συμμετέχει ενθουσιασμένος και στο "Αίνιγμα", μια κινηματογραφική διασκευή του "Οιδίποδα επί Κολωνώ" από το Γιάννη Σολδάτο.



Το 2000 συμμετέχει στο έργο "Εγώ, η Λασκαρίνα", που παρουσιάζεται στο Ακροπόλ, με πρωταγωνίστρια τη Μιμή Ντενίση.
Το 2001 ρίχνει αυλαία στις θεατρικές του εμφανίσεις με την επανάληψη της "Ειρήνης" του Αριστοφάνη.
Το 2002 παίρνει μέρος στην τηλεοπτική σειρά της Κάκιας Ιγερινού "Περί ανέμων και υδάτων".
Ο δήμος Κορυδαλλού, σε μια συγκινητική για τον ηθοποιό εκδήλωση, δίνει το όνομα του Θανάση Βέγγου στο δημοτικό αμφιθέατρο.




Το 2004 ο Γιάννης Σολδάτος, ιστορικός κινηματογράφου, μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το βιβλίο του για το Θανάση Βέγγο, "Ένας άνθρωπος παντός καιρού", με υλικό αρχείου, μαρτυρίες του ίδιου του ηθοποιού και συνεργατών του.





Το 2008 ο δήμος  Πειραιά μετονομάζει την πλατεία Ευαγγελισμού του Νέου Φάλήρου σε πλατεία Θανάση Βέγγου.
Θανάσης Βέγγος και Παντελής Βούλγαρης





Το 2009 κάνει την τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση στην "Ψυχή βαθιά" του Παντελή Βούλγαρη.







Το 2010 η νεοσύστατη Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου τον τιμά για το σύνολο του έργου του και η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών τον κάνει επίτιμο μέλος της.
Το Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς εισάγεται με εγκεφαλικό επεισόδιο στην εντατική μονάδα, όπου και πεθαίνει στις 3 Μάη του 2011.


Επιθυμία του ήταν να μην κηδευτεί δημοσία δαπάνη και να μην ανακοινωθεί ο τόπος ταφής. Πάντα απέφευγε τη δημοσιότητα. Όχι μόνο γιατί ήταν σεμνός, ένιωθε εξαιρετικά άβολα κάθε φορά που έπρεπε να βρεθεί απέναντι στο κοινό για να μιλήσει, αλλά και γιατί μια παλιότερη, άσχημη, εμπεριία του με μια συνέντευξη που είχε δώσει, τον είχε τρομάξει.





(από τη "Μηχανή του χρόνου")
"Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία. Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δυο χέρια. Αυτά που θα σε αγκαλιάσουμ, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμίσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέωουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια. Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν. Χάσιμο χρόνου."


διαβάστε:
Ο Θανάσης τραγουδιστής
Θανάσης Βέγγος - Βικιπαίδεια
Η μηχανή του χρόνου - Θανάσης Βέγγος (α' μέρος)
Η μηχανή του χρόνου - Θανάσης Βέγγος (β' μέρος)

4 σχόλια:

  1. Εξαιρετικό αφιέρωμα με συγκλονιστικά στοιχεία, εξαίρετη δουλειά και μεράκι.
    Συγχαρητήρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εξαιρετικό!!! Σας συγχαίρω για το αφιέρωμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τρομερή ανάρτηση!
    Τη διάβασα (εκ νέου) και τη χάρηκα ξανά!
    Το blog αυτό πραγματικά Α Ξ Ι Ζ Ε Ι !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό,
είναι οι άνθρωποι, εσείς κι εγώ.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...