Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

Ζωή Νικητάκη, μια νεράιδα

"Μια φορά κι ένα καιρό λοιπόν, ή πριν μια σταγονίτσα χρόνου ήταν μια φωνή κι ένα πινέλο που θα 'θελαν πολύ να ταξιδέψουν πίσω στην Πηγή, τ' αληθινό τους σπίτι και μια μέρα σαν όλες τις άλλες, μα και λίγο διαφορετική, ή μήπως από πάντα, συναντήθηκαν σ' ένα μονοπάτι της καρδιάς και κίνησαν για το ταξίδι..." *




Σπούδασε κλασσική φιλογία στο πανεπιστήμιο Αθηνών και μαθήτευσε στο εργαστήριο του Τάσου Ρήγα κάνοντας σπουδή στο ελεύθερο σχέδιο και στο σχέδιο γυμνού μοντέλου. Έχει παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια, όπως κατασκευής κούκλας και οργάνωσης κουκλοθεάτρου, αφήγησης παραμυθιών, ενδυματολογίας. Εργάστηκε για αρκετά χρόνια ως φιλόλογος σε φροντιστήρια και πλέον δραστηριοποιείται ως αφηγήτρια παραμυθιών, εμψυχώτρια εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ζωγράφος και εικονογράφος.



Η αφηγήτρια
"Πότε ταξιδεύω παρέα με μια τσαπερδόνα που μεταμορφώνεται στην πιο όμορφη κόρη της γης, πότε παρέα με έναν γέρο σοφό που ζει στο βουνό κι όλα τα μυστικά κατέχει, πότε παρέα με μια κόρη που το 'χει η μοίρα της γραμμένο αν πέσει καμιά φορά στη θάλασσα αμέσως σε ψάρι να μεταμορφωθεί, και με μύρια άλλα πλάσματα παράξενα και θαυμαστά που ξεδιπλώνουν την ιστορία τους." *
"Αγαπώ τα παραμύθια γιατί είναι σαν τα πουλιά. Τ' ακούνε μόνο τα παιδιά και όσοι έχουν καθαρή καρδιά. *

"Ένα τσουβάλι παραμύθια για στοιχειά, νεράιδες, ξωτικά και πλάσματα μυθικά" - Σαμοθράκη

 


"Είχα την τύχη να εμφυσήσει στην καρδιά και το νου μου τον παραμυθοαέρα η γιαγιά μου, η οποία ήταν από τη γενιά των παλιών παραμυθάδων, που ήταν πιο κοντά στον πλούτο της προφορικότητας απ' ό,τι στον πλούτο της εγγραματοσύνης. Μια γιαγιά που τη θυμάμαι να πλέκει, και καθώς ξεδίπλωνε το κουβάρι της, ξετύλιγε και τ' άλλο το κουβάρι, εκείνο με τα παραμύθια... *
"Λαϊκά παραμύθια της Ζακύνθου,
έκθεση ζωγραφικής και
παράσταση αφήγησης
στο Μουσείο του Λουτρού
των Αέρηδων.
(φωτό:
Μάνος Μπουρδαντωνάκης)


"Όταν ξετυλίγω την κόκκινη των παραμυθιών κλωστή, αισθάνομαι αυτούς που συμμετέχουν στην αφήγηση ως συνταξιδιώτες μου στο μαγικό κόσμο του ονείρου και της φαντασίας, ως συντρόφους στο ταξίδι της μύησης της ψυχής και ως συνονειρευτές. *






Παραμυθάς επέρασε,
ένας τον εκέρασε,
κόσμος μαζευότανε,
εδωνά καθότανε."
Ζάκυνθος






Τα παραμύθια με απλό τρόπο και λόγο πολλές φορές ποιητικό και κυρίως εικόνες -σύμβολα που αναβλύζουν από τον ωκεανό του συλλογικού ασυνείδητου μπορούν να μας μυήσουν στην ανακάλυψη, στην κατανόση και πραγμάτωση του εσώτερου εαυτού μας. *
Εστιάζω στη θεραπευτική δράση και λειτουργία των παραμυθιών και θεωρώ ότι η αφήγηση είναι μια πράξη για μετάδοση δύναμης. *
Αφηγούμαι παραμύθια σε παιδιά, σε μεγάλους που ονειρεύονται σαν παιδιά και σε ασθενείς με καρκίνο. *


Ο αφηγητής είναι ο θεματοφύλακας μιας παλιάς γνώσης που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, από στόμα σε στόμα. Έτσι κι εγώ προσπαθώ να μεταφέρω την ατμόσφαιρα που υπήρχε στις αποσπερίδες, στα νυχτέρια, στις βεγγέρες και στις γειτονιές που μοσχομύριζαν αγιόκλημα και γιασεμί. *
"Μύθοι και θρύλοι της θάλασσας" - Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης

"Τα παραμύθια τα αντλώ από την προφορική και γραπτή λαϊκή παράδοση του τόπου μας αλλά και από την παράδοση κι άλλων λαών και τόπων του κόσμου. Κάποια από τα παραμύθια που αφηγούμαι είναι απόρροια βιωματικής γνώσης, άλλα είναι απόρροια διαρκούς και συστηματικής έρευνας που κάνω στα ταξίδια μου, στον τόπο μας ή και στον κόσμο. Τα ταξίδια μου στην Ινδία, έναν τόπο καθαρά μαγικό, έχουν συμβάλλει στον εμπλουτισμό της σχέσης μου με τα παραμύθια. * 
Τα παραμύθια είναι το αντίδοτο στις ψυχοφθόρες επιδράσεις της σύγχρονης ζωής."


"Πτήση στο άπειρο" - Μεικτή τεχνική σε μουσαμά
Η εικαστικός
"Αγαπώ τη ζωγραφική, όπως αγαπώ και τα παραμύθια. Είναι σαν να αφηγούμαι με εικόνες αντί του λόγου. Και στις δύο περιπτώσεις νιώθω πως καταπιάνομαι με το όνειρο." *
"Με θυμάμαι να ζωγραφίζω από τότε που έμαθα να περπατάω σε όποια επιφάνεια έβρισκα μπροστά μου, καθώς η ζωγραφική λειτουργούσε σαν δεύτερη φύση μου, αλλά και ως υπέρτατη ανάγκη μου ιδιαίτερα ζωτικής σημασίας όπως η ανάσα. *


Από την εικονογράφηση του νέου βιβλίου της Ζωής Νικητάκη

Ζωγραφίζω ό,τι απορρέει αυτόματα πάνω στο υλικό που διαθέτω την κάθε στιγμή, ό,τι προέρχεται από τη σύνδεσή μου με την Πηγή, εκεί απ' όπου αναβλύζουν όλα τα όνειρα. *
Η ζωγραφική για μένα είναι σαν προσευχή ή διαλογισμός. Όταν βρίσκομαι μπροστά στον καμβά, το ξύλο ή το χαρτί παύω να υπάρχω, διαλύομαι μαζί με τα χρώματα πάνω στη λευκή επιφάνεια." *
Η δασκάλα



"Τα παραμύθια έχουν μεγάλη παιδαγωγική αξία, που έχει δυστυχ'ως παραγκωνιστεί από το εκπαιδευτικό σύστημα, ή τουλάχιστον δεν της έχει δοθεί η δέουσα σημασία και προσοχή. Η γνώση, η αλήθεια, αλλά και η ποίηση που κρύβουν τα παραμύθια είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για να καλλιεργηθεί η φαντασία των παιδιών και να ενθαρρυνθεί η δημιουργικότητά τους."

"Ένας δάσκαλος διδάσκεται από τους μαθητές του να έχει ανοιχό πνεύμα, βαθιά κατανόηση για να μπορεί να αφουγγράζεται τις ανάγκες τους, τις ιδιαίτερες κλίσεις, τα ταλέντα τους. Ένας δάσκαλος μαθαίνει να είναι συνοδοιπόρος με τους μαθητές στο ταξίδι της μαθησιακής διαδικασίας, εμψυχωτής και διευκολυντής της γνώσης. Μαθαίνει, μεταμορφώνεται και εξελίσσεται μαζί τους κάθε στιγμή. Μαθαίνει να βλέπει τα πάντα σαν για πρώτη φορά και να αποχαιρετά σαν για στερνή φορά." *




Εκδόσεις Τρίμορφο
Το 2012, στα πλαίσια του τιμητικού αφιερώματος στη μνήμη της Ζακύνθιας λόγια και φεμινίστριας Μαριέττας Γιαννοπούλου-Μινώτου, η Ζωή Νικητάκη επέλεξε, διασκεύασε και εικονογράφησε επτά παραδοσιακά παραμύθια της Ζακύνθου.







διαβάστε: 
Η Ζωή Νικητάκη στο ΕΝ-GR, στο art spot

δείτε:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό,
είναι οι άνθρωποι, εσείς κι εγώ.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...