Το θέατρο έσπασε το αυγό της στρουθοκαμήλου

Το μήνυμα του Πάμπλο Νερούδα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, της 27ης Μάρτης του 1971.

Ο Πάμπλο Νερούδα στο Παρισι, το 1971, μετά τη βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

"Παρακολούθησα ένα έργο του Άρθουρ Μίλερ, "Το τίμημα", κάπου, στο Μοντεβιδέο ή στο Καράκας. Μου άρεσε αλλά πόνεσε. Ένα είδος σκληρού, αλύγιστου Τσέχωφ, χωρίς ένα χαμόγελο.

Αφήνοντας το θέατρο, το άφησα κι αυτό, θέλοντας να ξεχάσω την αλήθεια και την πικρία του.

Την ίδια χρονιά είδα κάποιο που ήταν ακατάστατο, κυνικό, φρενήρες, που μου άρεσε για την υπερβολή του, τον έντονο ερωτισμό του, την αλλαγή που έφερε!

Έφυγα απ' το θέατρο και κοιτούσα με τρυφερότητα τους χειμωνιάτικος δρόμους, τα ακίνητα δέντρα, τις απλές ανθρώπινες κινήσεις.

Η θεατρική βία, η επινοημένη σφοδρότητα ήταν ήδη πίσω μου και σε λίγο τις είχα ξεχάσει.

"Chicago theater" by Otis Kaye

Ο καιρός μας, νομίζω, ταλαντεύεται με αυτές τις μετακυλήσεις ανάμεσα σε μία αλήθεια που δεν ικανοποιεί και μία ελπίδα που ακόμα δεν έχει πάρει μορφή. 

Μέσα από το κέλυφος του τεράστιου αυγού στρουθοκαμήλου, που το θέατρο έσπασε, όλοι εμείς περιμένουμε στις θέσεις μας με προσμονή, από την πρώτη ως την τελευταία σειρά, για τον νεοσσό μέχρι να βγάλει φτερά και να πετάξει. 

Πλήττουμε τόσο με το παράλογο όπως και με τις παλιομοδίτικες σειρές, και ο ρεαλισμός έχει πεθάνει από γεράματα, από φόβο μη τυχόν και αναστηθεί από το μνήμα. 

Τα τείχη έχουν πέσει πια και στα επτά νησιά των επτά θαλασσών που κάνουν τον κόσμο, όλοι θέλουν να χτίσουν, όλοι θέλουν να μάθουν και αναγνωρίζουν ότι όλοι θέλουμε στο θέατρο να δούμε τους εαυτούς μας όπως ήμασταν και όπως θα γίνουμε.

Η ποίηση είναι το ψωμί μου, μόνο ένας ποιητής απ' τη Χιλή είμαι, κοντά σε όλους αλλά και μακριά σας, άνδρες και γυναίκες του παγκόσμιου θεάτρου.

Και ακόμα τολμώ να πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε  στο τι θέλουμε: ένα θέατρο που είναι απλό χωρίς να είναι απλουστευτικό, κριτικό αλλά όχι απάνθρωπο, που να προχωράει σαν ένα ποτάμι που κατεβαίνει από τις Άνδεις και του οποίου τα όρια είναι μόνο αυτά που το ίδιο θέτει στον εαυτό του."

μετάφραση από τα αγγλικά: Δημήτρης Μπινιάρης