Νίκος Καζαντζάκης - Χριστός

Δείτε όλα τα θεατρικά έργα του Νίκου Καζαντζάκη εδώ.

«Το 1921 [ο Νίκος Καζαντζάκης] ξαναδουλεύει την έμμετρη τραγωδία "Χριστός", που είναι μια ανανεωμένη μορφή μεσαιωνικού μυστηρίου.
Κυκλοφόρησε το 1928 από τις εκδόσεις "Στοχαστής" και αφιερώνεται στην Elsa (Elisabeth) Alexander Lange, που γνώρισε το 1923 στο Goetheschloss.

Ο Καζαντζάκης προσπαθεί να ερμηνεύσει το θαύμα που λέγεται Χριστός και το θαύμα που λέγεται ανθρώπινη ζωή.

Βασικά θεματικά μοτίβα είναι δανεισμένα από τη Μάνα του Χριστού και τη Μαγδαληνή τού Κώστα Βάρναλη, ο συγγραφέας όμως τα μετασχηματίζει με το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο.

Το πρόσωπο του Χριστού παρουσιάζεται με την ανθρώπινη μορφή του, όπως και στα μυθιστορήματά του αργότερα "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" και "Ο Τελευταίος Πειρασμός".

Ο Νίκος Καζαντζάκης σε ραδιοφωνική ομιλία στο BBC, το 1946

»"Ο Καζαντζάκης", γράφει ο Γιάννης Κορδάτος, "επηρεασμένος από το Ρενάν, το Στράους και τους άλλους κριτικούς της ευαγγελικής παράδοσης, παρουσιάζει το Χριστό νεοϊδεάτη και κοινωνικό μεταρρυθμιστή. [...]
»Σε όλη του τη ζωή, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ίδιος ο Καζαντζάκης, ήταν κυριευμένος από τη μεγάλη ηρωική ψυχή του Χριστού.

»"Οι τρεις πρώτες τραγωδίες που σάρκωνα μέσα μου με πονούσαν· οι μελλούμενοι στίχοι ήταν ακόμα μουσική και μεγάλες μορφές μοχτούσαν μέσα μου να πάρουν πρόσωπο, ο Οδυσσέας, ο Νικηφόρος Φωκάς, ο Χριστός· να ξεκορμίσουν από το σπλάχνο μου, να λευτερωθούν, να λευτερωθώ κ' εγώ. Σε όλη μου τη ζωή ήμουν κυριεμένος από τις μεγάλες ηρωικές ψυχές". (Νίκου Καζαντζάκη: "Αναφορά στον Γκρέκο"»

(Από το βιβλίο της Θεοδώρας Παπαχατζάκη-Κατσαράκη "Το Θεατρικό Έργο του Νίκου Καζαντζάκη", Εκδόσεις «Δωδώνη») *

Υπόθεση:

"Ο τυπικάρης εισέρχεται στο ναό και ζητά ν' αποχωρήσουν όσοι δεν πρέπει να είναι παρόντες στο «μυστήριο» που θα ακολουθήσει: οι κατηχούμενοι, οι γυναίκες, τα παιδιά, και εκείνοι που δεν έχουν αγνό σώμα και ψυχή. Μένουν δυνατοί και νηφάλιοι άντρες· ο τυπικάρης τους μεταλαμβάνει και τους οδηγεί σε έκσταση, κι έπειτα ανακοινώνει ότι ο Χριστός βρίσκεται τρεις μέρες στο μνήμα, περιμένοντας μάταια κάποιον να τον μοιρολογήσει.
Μέσα σε όραμα, το εκκλησίασμα βλέπει τι συμβαίνει στο σπίτι όπου είναι συγκεντρωμένοι οι μαθητές: η Μαγδαληνή παραληρεί για την ανάσταση, φέροντας στο σώμα της τις πληγές του Εσταυρωμένου, ενώ έρχονται ο Πέτρος, ο Ιάκωβος, ο Θωμάς και ο Φίλιππος, φοβισμένοι και με κλονισμένη την πίστη τους· ακολουθούν ο Ματθαίος, η Μάνα του Χριστού και ο Ιωάννης. Ανάμεσα σε θρήνους και μοιρολόγια απόφασίζουν να πάνε όλοι να θρηνήσουν στον τάφο του Χριστού.
Τότε, φτάνει η Μαρία και αναγγέλλει την Ανάσταση. Καθένας νιώθει την παρουσία του Χριστού με διαφορετικό τρόπο, μεταξύ οραμάτων και παραισθήσεων, ώσπου εμφανίζεται ο Χριστός, δείχνει σε κάθε μαθητή το μέλλον του και αναλήπτεται στους ου-ρανούς. Το όραμα των πιστών χάνεται, η μυστική Ακολουθία τελειώνει και ο τυπικάρης ζητά από τους άντρες να μην αποκαλύψουν τι συνέβη." *

διαβάστε:
Ο θεατρικός Νίκος Καζαντζάκης
Μουσείο Νίκου Καζαντάκη
Νίκου Καζαντζάκη θέατρο
ακούστε:
Ραφιοφωνικές μεταδόσεις θεατρικών έργων του Νίκου Καζαντζάκη
(Χριστός, Καποδίστριας, Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος)