 |
| Νέα Υόρκη, 1959: ο Τζακ Κέρουακ διαβάζει στο Seven arts cafe |
Γραμμένο το 1957 (χρονιά δημοσίευσης του "Δρόμου") και δακτυλογραφημένο από τη μητέρα του, "περιγράφει την ατμόσφαιρα μιας Νέας Υόρκης και των περιχώρων της που πια δεν υπάρχει. Διερωτήσεις και ενδιαφέρον για τη θρησκεία, τη θνητότητα, την μετεμψύχωση, υπαρξιακή αναζήτηση, όλα μαζί εκκινούν από ένα μικρό διαμέρισμα, νωρις το πρωί, με ανθρώπους του μόχθου, χαρακτήρες ξεπεσμένους, μέσα στο σκηνικό μιας ζωής ταλαίπωρης, περιορισμένης και άσκοπης που όμως απαυγάζει τη μουσική μιας μακαριότητας." *
"Τον όρο μπιτ χρησιμοποίησε ο Τζακ Κέρουακ στα τέλη της δεκαετίας του '40 για να περιγράψει τον καλλιτεχνικό και κονωνικό περίγυρό του στο μυθιστοριογράφο Holmes.
Κυριολεκτικά, μπιτ σημαίνει ρυθμός, χτύπημα, συνδέεται με το ρυθμό της τζαζ μουσικής." *
"Σημαίνει ταυτόχρονα εξοντωμένη (beaten up), αλλά και άγρυπνη, εκστατική, μακάρι (beatific)." *
"Πρόκειται για μια θαυμάσια προσθήκη στη λογοτεχνική δημιουργία του Κέρουακ.
Ανοίγει νωρίς το πρωί σε ένα διαμέρισμα κοντά στο Μπάουερι της Νέας Υόρκης, με τα πρώτα ποτήρια της ημέρας, είναι ένας κόσμος ανδρών που πίνουν, στοιχηματίζουν, βρίζουν και που ίσως κάπου τους περιμένει μια κοπέλα, ίσως και όχι -οι απελευθερωμένες γυναίκες δεν μπήκαν ποτέ στον κόσμο του Κέρουακ.
Είναι μια Νέα Υόρκη εξαφανισμένη μες στους καπνούς των τσιγάρων, την ένταση των στοιχημάτων, μες στο αίσθημα της υπόγειας ζωής. Μόνη μουσική είναι ο κροταλιστός ήχος των συζητήσεων.
Το έργο, όπως και τα μυθιστορήματά του, είναι για τα πάντα, ακόμα και για το νεροχύτη της κουζίνας.
Είναι σαν ένα μιούζικαλ τζαζ όπου οι νότες είναι οι λέξεις, καθώς εκσφενδονίζονται με την ταχύτητα αυτοκινήτων στην έναρξη αγώνων.
Θέμα του ο λόγος στη μορφή της ομιλίας και συνομιλίας, η φιλία και η ύπαρξη η ίδια όπως εκδηλώνεται μέσα τους. Τα πρόσωπα, όπως και ο συγγραφέας, θέλουν να μάθουν, γιατί και πώς υπάρχουν, για να ανακαλύψουν, τελικά, πως δεν υπάρχει απάντηση, το μόνο που υπάρχει είναι η κάθε στιγμή που μέσα της βρίσκονται και όλος ο κόσμος γύρω τους.
Υπάρχει ο μύθος του δρόμου και του ταξιδιού, η αναγέννηση και το κάρμα, αυτός ο μοναδικός, αλά Κέρουακ, συνδυασμός περιθωριακών ανθρώπων και διαλογισμού για τη μοίρα, τα αστρικά σώματα, τις περασμένες ζωές, την προδοσία του Ιησού.
Υπάρχει η δύναμη των ιδεών και η δυσκολία του να μην τις πιστεύεις.
Υπάρχει η αγάπη του θεού και ο φόβος του θεού.
 |
| Τζακ Κέρουακ - Joshua Budich |
Κι όμως το έργο πάλλεται από τη δύναμη της ακατέργαστης ζωής. Πρόσωπα και γλώσσα υπάρχουν σε μια κατάσταση ανεβασμένη σαν από ουσίες, όπυ γίνονται αισθητά η ζέστη του μεσημεριού, η μυρωδιά των χώρων, της μπίρας, των αλόγων, το τριξιμο των φρένων στη βρώμικη άσφαλτο.
βαθύτερο θέμα του έργου , αλλά και ουσία, το αγκάλιασμα της εμπειρίας, όπως αυτή είναι και παρουσιάζεται την κάθε στιγμή της ζωής. Ένα άλλο δηλαδή Στο δρόμο." *
Το 2005 δημοσιεύεται για πρώτη φορά ολόκληρη η επιστολή του Κέρουακ στο Μάρλον Μπράντο. Ο συγγραφέας του ζητά να πρωταγωνιστήσει στον κινηματογραφικό "Δρόμο" και ανάμεσα σε άλλα γράφει:
«Μπορώ να καθίσω να γράψω μυθιστορήματα πολύ εύκολα, όπως και θεατρικά έργα -ένα θεατρικό μου το έγραψα μέσα σε 24 ώρες.»
«Εκείνο που θέλω πάρα πολύ είναι να καταφέρω ν' ανανεώσω το αμερικάνικο θέατρο και σινεμά.»
διαβάστε:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η παράσταση δεν είναι φώτα, δεν είναι σκηνικό,
είναι οι άνθρωποι, εσείς κι εγώ.