Ο θάνατος του κινηματογράφου - Γιώργος Τζαβέλλας

Γιώργος Τζαβέλλας

«'Ύστερα από τη Ντόρα, ο "Αστερισμός της παρθένου" είναι το δεύτερο έργο μου που παρέμεινε κάμποσα χρόνια στο συρτάρι και παρουσιάστηκε κι αυτό μετά το θάνατο της Μλιάς, ορόσημο για μένα, που άλλαξε ολόκληρη τη ζωή μου, στα 53 μου χρόνια.

Αλλά δεν είναι μόνο ο χαμός του πολύτιμου συντρόφου, της Μούσας μου, που πίστεψα και αγάπησα με τόση λατρεία, με συνέπεια από τη λύπη μου να πέσω άρρωστος με σοβαρότατο εγκεφαλικό επεισόδιο και να τεθώ προσωρινά "εκτός μάχης."

Ήταν κι ένας άλλος θάνατος που με έπληξε καίρια και δεν μ' άφησε ν' αντιδράσω και να συνέλθω. Εκτός από τη γυναίκα μου, πέθανε και κάτι άλλο, που αγάπησα όσο κι αυτήν: πέθανε η δουλειά μου, ο κινηματογράφος.

Γιώργος Τζαβέλλας

Κανείς μας δεν φανταζόταν πως θα εισβάλλει κάποια μέρα η TV για να θανατώσει τον κινηματογράφο.







Πιστεύαμε, στην Ελλάδα τουλάχιστον πως ο Ρωμιός, λόγω ιδιοσυγκρασίας, δεν μπορεί να κλειστεί στο σπίτι μπροστά σ' ένα κουτί, πως είναι κοινωνική ανάγκη γι' αυτόν να βγει, να κυκλοφορήσει, να πάει στο θέατρο, στο σινεμά...
Τα μαθήματα άλλων χωρών δεν τα λάβαμε υπ' όψιν μας. Στην Αμερική οι κινηματογραφικές αίθουσες έκλεισαν κατά εκατοντάδες και έγιναν γκαράζ. Γιατί λοιπόν δεν ήταν επόμενο να περάσουμε κι εμείς μια ανάλογη κρίση, όταν θα έφτανε και στην Ελλάδα η τηλεόραση;



Αλίκη Βουγιουκλάκη-
Γιώργος Τζαβέλλας

Όταν γράφτηκε "Ο αστερισμός της παρθένου" (ειδικά για την Αλίκη Βουγιουκλάκη), η τηλεόραση δεν είχε φτάσει ακόμα στην Ελλάδα. Ο κινηματογράφος βρισκόταν στην εποχή της μεγάλης του ακμής, ετησίως γυρίζονταν περί τις 100 ταινίες και η Αλίκη ήταν η "εθνική" μας σταρ, η Α.Β., είδωλο του κοινού.

Και ασφαλώς θα ήταν η μεγαλύτερή μου επιτυχία, αν γυριζόταν τότε το σενάριο. Δυστυχώς, όμως, μεσολάβησαν πολλά παρασκήνια, και δε γυρίστηκε, επειδή ο προϋπολογισμός του φιλμ θεωρήθηκε πανάκριβος κι εγώ δεν δέχτηκα να κάνω καμία παραχώρηση και κανένα συμβιβασμό στις απόψεις των παραγωγών Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης.

Πέρασαν εννέα χρόνια από το 1965 που αναγγέλθηκε το φιλμ, χωρίς να γυριστεί, και φτάσαμε στη μεγάλη κρίση του κινηματογράφου, στα 1973, τη χρονιά που όλοι οι έλληνες παραγωγοί σταμάτησαν το γύρισμα ταινιών, με μοναδική εξαίρεση το Φίνο.

Τότε δέχτηκα την πρόταση του Φίνου και του παραχώρησα το σενάριο για να μην πάει χαμένο και να γυριστεί τελικά με άλλη πρωταγωνίστρια (Ζωή Λάσκαρη) και με άλλο σκηνοθέτη (τον Γιάννη Δαλιανίδη).

Ήταν η μεγαλύτερη παραχώρηση που έκανα στη ζωή μου, αλλά ας όψεται η TV.»

διαβάστε:

Ο Αστερισμός της παρθένου - ένα απραγματοποίητο σχέδιο
Γιώργος Τζαβέλλας: την έλλειψη να την κάνουμε πρωτοτυπία
Ο στιχουργός Γιώργος Τζαβέλλας
Παραμύθι ενός φεγγαριού - θεατρικό έργο του Γιώργου Τζαβέλλα